Het eerste weekend van juli zijn niet alleen de kermisklanten in Best te vinden, ook organiseert Av GM dan de jaarlijkse meerkampen. Vanuit AV Oirschot was er eindelijk weer eens deelname. Dylan Wichman en Bram Gerritsen namen deel bij de jongens junioren D.

Voor beiden het meerkamp-debuut, dus er was duidelijk enige nevositeit. Bram is net over van de A pupillen en dus 1e jaars junior D. Een meerkamp bij de junioren is toch wat anders dan een pupillen wedstrijdje: het is 2 dagen alles uit de kast op 7 verschillende onderdelen. Als verse 1e jaars junior is het een stevige inspanning, maar Bram volbracht ze alle 7 en behaalde 4 PR's: de 80m (12.82), de 80m horden (17.32), het kogelstoten (4.98) en natuurlijk een puntentotaal op de meerkamp van 1792. Met name erg knap was zijn hordenrace**, want als pupil is dat nog geen officieel onderdeel en dan sta je als 1e jaars D toch ineens tegen flink hoge 'hekken' aan te kijken. Maar Bram had duidelijk 'ginne schrik' en zonder enige aarzeling vloog ie als derde van zijn serie over de eindstreep! Het volbrengen van de volledige meerkamp was overigens des te knapper als je ook nog weet dat hij zijn knie wat blesseerde bij het hoogspringen (net na horden op dag 2) en daardoor al vroeg dat onderdeel moest staken. De afsluitende 1000m was daardoor en doordat het toch al twee slopende dagen zijn erg zwaar, maar de eindsprint liet zien dat er zeker nog meer in het vat zit, later dit jaar of als 2e jaars!

Bij Dylan stond er nog meer op het spel. Coach René had zijn eerdere prestaties eens geanalyseerd en concludeerde dat hij eigenlijk op alle onderdelen bij de (sub)top scoort. En tel je dan de punten die horen bij die prestaties op, dan kom je -in theorie dus- hoog in de Nederlandse ranglijsten van 2022. Elk jaar wordt in september het NK Meerkamp voor CD-junioren georganiseerd. Het is uberhaupt al bijzonder wanneer een lid van onze nog altijd relatief jonge en -landelijk gezien- kleine vereniging zoiets bereikt, maar zeker wanneer je dus ook nog weet dat het ook Dylan's eerste meerkamp was. Uniek is het niet, maar we moeten wel ver terug. Liefst 25 jaar, in 1997 dus, namen Rudy van Belkom en coach René zelf deel aan het NK. Je kunt enkel deelnemen als je hiervoor wordt uitgenodigd door de Atletiekunie en dat is doorgaans de top 18 van de ranglijst. Gemiddeld genomen is zo'n 3600 punten genoeg en dat zou erin moeten zitten.

De 80m is het eerste onderdeel en dat leverde direct een dik PR op van 10.90 sec (4e plaats op de AVO allertijden ranglijst, hierna afgekort als "AT"). Daarna kwam het verspringen. Dat viel even tegen. Ongeldig, een sprong met het verkeerde been van slechts 3.72m en -helaas- nog eens ongeldig. Meer dan 80cm onder zijn PR en zo'n 180 punten minder dan vooraf gehoopt. Een leermomentje en ook is duidelijk dat een constante aanloop er nog niet helemaal in zit. Iets om aan te werken, maar ook goed om te weten dat er nog veel meer in zit. Dag 1 werd afgesloten met een degelijke 31.30m bij het speerwerpen. Goede prestaties, maar er was flinke concurrentie: plek 7 na dag 1. Op het openingsnummer van dag 2, de 80m horden ging het ook bij Dylan erg goed. Alles in 3-pas en een dik PR van 14.25 sec (2e AT). Toen weer springen, maar nu hoog en inderdaad: hoog! Met 1.47m alweer een dik PR (8e AT) en de 1.52m werd maar nipt gemist. Op kogel net geen PR, maar een degelijke 9.85m. En toen de angstaanjagende 1000m. Nadrukkelijk niet Dylan's favoriete onderdeel, maar hij draaide nog steeds mee rond de 5e plek dus toen het startschot klonk ging hij als een speer achter zijn concurrenten aan. Die hadden echter wel allemaal een stuk betere records staan, maar Dylan hield knap stand en verbeterde daardoor -schrik niet- zijn 1000m PR in één klap met 23 (!) seconden, van 3.40 naar 3.17 min (7e AT)! De eindscore: een 6e plaats met 3652 punten (7e AT). Op dit moment goed voor plek 14 op de Nederlandse ranglijst, dus nu maar hopen dat het genoeg is! In elk geval een hele knappe prestatie met nog voldoende ruimte voor verbetering en wat zou het halen van het NK een mooie beloning zijn!

** Zie foto's, gebroederlijk naast elkaar bij de start op foto 1 en Bram net over de laatste horde op foto 2. Dylan is rechts op de foto de finishlijn al gepasseerd.

Hier staan de UITSLAGEN

Kees Smetsers was met zijn 75 jaar de oudste deelnemer van de kwart-triatlon die vandaag in het centrum van Oirschot werd georganiseerd. Over de wedstrijd kan hij niet veel zeggen omdat hij laatste was bij het zwemmen, het fietsen en het hardlopen. Hier is zijn persoonlijke verslag van de triatlon Het Groene Woud.

De vijfde editie van de triatlon Het Groene Woud in Oirschot was een heel mooie wedstrijd. Ik ben ervan overtuigd dat de deelnemers en toeschouwers hebben genoten. Door de nieuwe start- en finishlocatie in het centrum van Oirschot zal deze jaarlijkse triatlon zeker een impuls hebben gekregen. De organisatie en de ongeveer 100 vrijwilligers hebben het heel goed gedaan en verdienen daarvoor een compliment. 

Wat de wedstrijd zelf betreft was de kwart triatlon deze keer een heel spannende. Tonny de Groot uit Boxtel (2:10:42 uur) en Matthijs van de Ven uit Oirschot (2:10:48 uur) leverden een heel mooi duel, dat pas in de laatste kilometer van het lopen werd beslist. Zij zullen zeker ook genoten hebben van de sfeer in het centrum van Oirschot, waar de talrijke toeschouwers de deelnemers luid aanmoedigden. 

Van de deelnemers van Atletiek Oirschot leverden Leon Brands (2:29:30 uur), Jeroen de Bie (2:30:30) en Edwin van de Ven (2:30:26 uur) heel mooie prestaties. Persoonlijk kan ik verder niet veel zeggen over deze wedstrijd, want ik lag na een kilometer zwemmen al 20 minuten achter op de eerste zwemmers. Iedereen weet onderhand wel dat ik niet goed kan zwemmen, dus voor mij begon deze triatlon pas echt na het zwemmen, net als de voorgaande 4 triatlons van Het Groene Woud. 

De 40 kilometer fietsen werden deze keer afgelegd op de Eindhovensedijk en dat was een prachtig parcours voor iedereen. Het was echt heel mooi om te zien hoe de deelnemers over het asfalt vlogen en snelheden haalden, waarvan ik alleen maar kan dromen. Er zat een bergje in het parcours en dat was het viaduct over de snelweg A58, dat vier keer beklommen moest worden. Ik verbaasde mij hoe snel sommige deelnemers omhoog fietsen. Ik zat nog steeds in de laatste positie van de wedstrijd, dus ik had tijd genoeg om te genieten van alles om mij heen. Onderweg kwam mijn loopmaatje Antoinet Hems voorbij, die ik probeerde bij te houden, maar dat lukte niet.  

Na het fietsen kwamen de vijf ronden lopen door het centrum van Oirschot en toen werd het pas echt leuk voor mij. Wat een sfeer, wat een publiek, echt ik voelde mijn vermoeidheid niet meer. Tot mijn verbazing kon ik een tempo van bijna 10 kilometer per uur blijven lopen en daardoor kwam ik op een gegeven moment in de buurt van Henk van den Oord en Johan Pijnenburg, mijn loopmaatjes van de Bali Runners, die bij het zwemmen een voorsprong van 14 minuten hadden genomen op mij. In de laatste loopronde liep ik hen voorbij, maar daar kreeg ik spijt van. Daarom besloot ik om vóór de finish weer om te draaien en terug te lopen. Even later kwam ik deze twee vrienden van de Bali Runners weer tegen en toen konden we hand in hand over de finish rennen.

Het was voor mij een mooie afsluiting van deze triatlon, geheel in de sfeer van deze wedstrijd. Ik heb een aantal malen kippenvel gekregen van de aanmoedigingen van de toeschouwers en ook van de andere deelnemers. Dat heeft deze triatlon weer onvergetelijk mooi gemaakt. Daarom ga ik misschien volgend jaar toch weer meedoen, ondanks dat ik elke keer als een berg opzie tegen het zwemmen.

Organisatie, vrijwilligers, deelnemers en publiek, allemaal bedankt voor deze mooie uurtjes. Mijn tijd (3:28:02 uur) was 20 minuten langzamer als vorige keer, maar dat is minder belangrijk. Ik heb genoten en daar gaat het om. 

Kees Smetsers 

Bekijk de foto's van Ad van Zelst in het FOTOBOEK

En de foto's van Astrid van Heerebeek staan hier

Hier staan de complete UITSLAGEN en hier de uitslagen van de leden van Atletiek Oirschot

Vandaag was weer de Roefeldag, een dag waarop kinderen van de basisschool kennis kunnen maken bij bedrijven, instellingen en sportverenigingen. Bij Atletiek Oirschot kwamen 3 groepen van elk rond de 20 kinderen voor een bliksembezoek van 3 kwartier, waarin ze mochten verspringen, hoogspringen, hordenlopen en kogelstoten. Na afloop was er een sportdrankje en kregen de kinderen een flyer van onze club mee. Wie weet...

De dag werd georganiseerd door Carlijn Scheepens en Karin Verhagen en met hulp van onze vrijwilligers liep het allemaal op rolletjes.

Er staan enkele foto's van de sportertjes in het FOTOBOEK, die vanwege privacyredenen niet herkenbaar zijn. Ouders zouden namelijk schriftelijk toestemming moeten geven voor het plaatsen van foto's op internet.