Nu er door de corona-crisis al enkele maanden geen enkele vorm van competitie is geweest, kwam René van de Ven op het idee om een onderlinge wedstrijd discuswerpen te organiseren. Het resulteerde in 2 Beste Prestaties (van Tim van Luijtelaar en Jylte van der Heijden) en 5 PR's

Lees het verslag van René:

Afgelopen week zag ik de protocollen van de Atletiekunie voorbij komen en ik heb dat van de baanatletiek meteen even doorgelezen. Geen officiële wedstrijden tot minimaal 1 september, maar onderlinge wedstrijden zijn weer toegestaan, mits anderhalve meter zoveel mogelijk gewaarborgd, etc. etc.

Toen ik vanmiddag op mijn training van vanavond aan onze pupillen A en Jun DC zat te broeden dacht ik aan het feit dat er dit jaar nog nul baanwedstrijden en dus ook nul prestaties zijn geleverd. Het is alleen maar trainen, en dan ook nog aangepast, geen competitief element, geen (onderlinge) strijd, geen manier om wat je getraind hebt ook in de praktijk te brengen, wat saai. Ik dacht weet je wat, hier ga ik wat mee doen. Ik begin vandaag mijn training met een onderling wedstrijdje op het onderdeel dat we vorige week getraind hebben: discuswerpen! En dan maken we het uur vol met het onderdeel dat op het programma staat voor vandaag (looptraining).

Zo gezegd, zo gedaan. Bijna een uur van tevoren aanwezig op het veld en in de hitte, hevig zwetend, in mijn eentje de discussector uitgelegd, het net naar beneden gehaald, wedstrijddiscussen geselecteerd op de juiste gewichten voor alle categorieen en net op tijd klaar voor het begin van de training. De eerste groep ging goed: duidelijk bijgeleerd vorige week en zeker wat PR's gescoord. Na het opmeten gingen we het bos in voor een duurloopje en net toen we op het verste punt waren...begonnen de druppels te vallen. Geen kleintjes ook, nee, knoesten van druppels. We liepen terug en het ging harder en harder en eenmaal terug op het veld waren we doorweekt.

Met de tweede groep hebben we het nog geprobeerd toen het even opklaarde, maar langer dan één poging bleef het opnieuw niet droog. Nóg harder ging het tekeer. We hebben het toen maar opgegeven, dit was echt niet meer te doen, zowel niet qua prestaties als niet qua veiligheid. Het veld leek meer op een zwembad. Helaas viel hierdoor dus letterlijk de eerste (onderlinge) wedstrijd van 2020 in het water. Laten we maar hopen dat de rest van het jaar ons vanaf nu gunstiger gezind is.

Assistent-trainer Theodor Brands, juryleden Harry van de Ven en Digna van der Sloot: veel dank voor jullie hulp en sorry voor het kletsnatte pak!

De uitslagen staan bij de UITSLAGEN en bekijk ook de foto's in het FOTOBOEK

We hebben tijdelijk geen of weinig NIEUWS, UITSLAGEN, FOTO's, AGENDA en CLUBRECORDS. Om de bezoekers van onze website vast te houden maken we er toch iets van...

Lees hoe Kees Smetsers zich klaarstoomt voor de Marathon Eindhoven die waarschijnlijk niet doorgaat

Sinds een paar maanden word ik geplaagd door hartritmestoornissen en een abnormaal gewichtsverlies (7 kilo). Daarom ben ik naar mijn huisarts gegaan. Er volgde een onderzoek bij het diagnostisch centrum en dat wees uit dat mijn hart gedurende 7% van de tijd onregelmatig klopt. Toen mijn huisarts dit vertelde, zei ze er meteen bij dat dit ongevaarlijk was en dat ik gewoon kon blijven sporten als ik maar geen extreme dingen zou doen.

Hierdoor was ik gerust gesteld en kon ik weer verder gaan met de opbouw van mijn schema voor de hele marathon van Eindhoven. Die marathon gaat misschien dit jaar wel niet door, maar ik wil toch mijn schema helemaal afmaken totdat ik klaar ben voor de hele marathon. Ondanks mijn 73 jaar wil ik deze uitdaging nog een keer aangaan. Ik voel mij daarbij gesteund door mijn loopmaatjes van de Bali Runners en ook door de woorden van mijn huisarts. Het lopen van een hele marathon vind ik niet extreem, zolang ik het doe op basis van een zorgvuldig opgebouwd schema. Ik weet dat ik het aankan, ook al zullen anderen het misschien onverantwoord vinden dat ik dit doe. Op dit moment ben ik al zover in het schema dat ik elke week een lange duurloop kan doen van meer dan 20 kilometer.

Afgelopen vrijdag was de dag dat ik samen met een van mijn loopmaatjes van de Bali Runners, Antoinet Hems, weer een lange duurloop zou gaan doen. We vertrokken vanaf de Landschotse Heide en liepen via de Neterselse Heide en de Bockenrijder naar Huize Rustoord in Esbeek. Toen we daar in de tuin de uitbundig bloeiende rodondendrons aan het bewonderen waren, begon het plotseling heel hard te regenen en te onweren. We moesten nog helemaal terug en dat was ongeveer 15 kilometer. De lucht was helemaal dicht getrokken met zwarte wolken en de regen viel met bakken uit de lucht. Binnen een mum van tijd waren we kletsnat en daardoor had schuilen geen zin meer. We besloten daarom om door te blijven lopen, natter als we waren konden we toch niet meer worden.

De hele terugweg hebben we in de stromende regen gelopen terwijl het in de verte onweerde. De bospaadjes werden klein riviertjes met veel plassen water, die we niet konden ontwijken. Op een gegeven moment zijn we daarom maar gewoon door het water gaan lopen. Ondanks de heftige weersomstandigheden en de modderige paden konden we in een hoog tempo blijven lopen zonder moe te worden. Dat gevoel was zo bijzonder, elke hardloper kan dat wel begrijpen. We konden gewoon maar blijven lopen en zelf had ik echt het gevoel dat ik die dag een hele marathon zou hebben kunnen lopen.

Toen we weer terug waren op de Landschotse Heide keek Antoinet op Strava en toen bleek dat we 29 kilometer hadden gelopen. We rilden allebei van de kou, want we waren kletsnat en het was maar negen graden. Maar van binnen was de warmte van het gevoel, dat we iets heel bijzonders hadden meegemaakt. Tijdens de drie uur dat weliepen hadden we de energie gevoeld die een hardloper krijgt als hij rent in de vrije natuur. Het was een dag om nooit meer te vergeten...

Foto uit archief: Kees en Antoinet

Heb jij ook wat te vertellen over corona en je sport? Stuur je verhaal (kort!) en als het kan een foto (liggend formaat!) naar promotie@atletiekoirschot.nl 

Als de redactie het ook leuk of verschrikkelijk vindt plaatsen we het op deze website.

Afgelopen woensdagavond werd de nieuwe voetgangersbrug over het Wilhelminakanaal opengesteld. Vandaag was onze gesplitste recreantengroep 2, onder leiding van Jac en Vanessa, een van de eerste hardloopgroepen die hem bestormde. Als je de "krul" neemt is het 20 meter korter naar de atletiekbaan dan de oude route!

Vandaag was de eerste clubtraining na de versoepeling van de corona-maatregelen. Trainer Sander trok met 12 leden het Kemmerbos in, omdat de baan tijdelijk niet gebruikt kan worden. Er werden 2 groepen geformeerd. Op de asfaltstrook achter het zwembad werden de loopoefeningen afgewerkt.

De clubtrainingen van Atletiek Oirschot zijn voor alle leden. Hier verbeter je je snelheid, kracht en uithoudingsvermogen.
De trainingen op dinsdag op het atletiekveld (tijdelijk in het Kemmerbos) zijn ook heel geschikt als je geblesseerd bent. Je doet dan de warming-up en de loopschooloefeningen en loopt naar vermogen wat rondjes in je eigen tempo.

Bekijk de foto's in het FOTOBOEK

Vanavond is ook weer de bootcamp begonnen, na een pauze van 10 weken. Er waren 17 deelnemers, dat betekende dus 3 groepen. Nadat die gemaakt waren trokken de deelnemers onder leiding van Irene, Mark en Toon het Kemmerbos in. Het was best wel heftig, zo de eerste keer na een lange tijd rust!

Meer foto's in het FOTOBOEK

Nadat we vanaf vrijdag 13 maart onze activiteiten stil moesten leggen, zag je onze leden kris-kras, alleen of met z'n tweeën, door Oirschot lopen. Blij dat ze weer met de club op stap konden, verzamelden zich vanmorgen ongeveer 60 lopers op het parkeerterrein van De Kemmer.
Onze trainers hadden het goed voorbereid. Er waren aanduidingen gemaakt voor de loopgroepen, afgezet met lint. Ook werden de groepen gesplitst in maximaal 10 lopers. Het was wat passen en meten, maar gelukkig hadden we daarvoor genoeg begeleiders. Na afloop was er een korte evaluatie door de trainers.

Volgende recreantentrainingen:

Maandag 19.00 uur bootcamp van Irene, start bij De Kemmer.

Dinsdag 19.00 uur clubtraining van Sander, start bij De Kemmer.

Woensdag 14.00 uur, start bij ’s Heerenvijvers (groep 2/3). 
Woensdag 19.00, start bij De Kemmer (groep 1, 2, 3 en 4).

Donderdag vervalt de bootcamp van Johan vanwege Hemelvaartsdag.

Foto: trainingscoördinatoe Jac geeft instructies: blijf vooral op anderhalve meter afstand van elkaar!

Meer foto's in het FOTOBOEK

We hebben tijdelijk geen of weinig NIEUWS, UITSLAGEN, FOTO's, AGENDA en CLUBRECORDS. Om de bezoekers van onze website vast te houden maken we er toch iets van...

Marja der Kinderen ging een dagje naar Scheveningen:

De verhaaltjes in de “stille” periode heb ik met plezier gelezen. Vandaar dat ik dacht, laat ik ook eens mijn ervaringen delen.

Wat was het wennen zo zonder club te lopen. Het had zijn voor- en nadelen. Na vele rondjes Wit-Holland kan ik de weg inmiddels wel dromen. Er is echter niemand die roept: “let op en kijk uit!”. Loop dus zomaar vol tegen een paaltje aan dat er al vele jaren staat, zag wel een zwarte specht! Toch maar contact gezocht en toen zijn Henriëtte, Miranda en ik enkele keren samen gegaan, toen mocht dat nog.

Daarna zijn Miranda en ik de bekende rondjes van de club gaan lopen, hoe leuk is dat. Enkele keren geprobeerd de blauwe route te volgen en geploegd over de tankbaan waarbij we dus een heel andere route hebben gehad. En ook echt letterlijk een rondje hebben gelopen.

Toen bedacht ik dat ik wel eens langs het strand kan gaan lopen, 5 km heen en 5 km terug, dat kan niet fout gaan! De wekker loopt om 5.15 uur af! Ja echt, het is geen typefout. Koffie, lunch, water, kleding, alles in 10 minuten ingepakt want de “taxi” gaat om 5.35 uur weg. Het lijkt wel een echte wedstrijd!

Om 7.00 uur op de bouw aangekomen, een bootcamp training gedaan (spullen klaargezet etc). Toen kon de warming- up beginnen: de fietstocht naar het strand. Eenmaal daar aangekomen spullen weg gelegd en maar hopen dat het niet wordt gejat. Wat ging het lekker lopen naar beneden van de duin af, zo de branding in. Wat opviel was dat het toch wel rustig was. Weinig medelopers en de enkeling die er wel was liep in een boog om mij heen. Zou dat komen omdat ik mijn clubjasje aan had? Zo zagen ze natuurlijk dat ik uit Brabant kwam. Maar mijn doel al snel bijgesteld: met de wind tegen op het strand helemaal alleen was wel zwaar. Heb de 3 km gehaald en ben toen weer omgedraaid. De in totaal 6 km leken er wel 12.

Daarna nog wel heerlijk genoten van mijn zelf meegebrachte koffie en lunch op het strand. En nu mogen we weer samen op afstand… Gezellig

Groet, Marja

Heb jij ook wat te vertellen over corona en je sport? Stuur je verhaal (kort!) en als het kan een foto (liggend formaat!) naar promotie@atletiekoirschot.nl 

Als de redactie het ook leuk of verschrikkelijk vindt plaatsen we het op deze website.