Een verslag van Remé van de Ven:

Na de pech-editie van vorig jaar (onweer, stortbuien, verplaatsen met een week en talloze corona-afmeldingen) hadden we dit jaar een prachtig kampioenschap. Gelukkig, zo mag het elk jaar zijn. Voor het eerst sinds ..?? (misschien wel voor het eerst ooit) waren er nul afmeldingen, dus dat is al een pluim voor alle jeugdleden, nog voor we over de wedstrijd komen te spreken. En zo hoort het!

De regen van de dagen net voor het weekend hadden het gras nat gemaakt, maar dat was slechts een klein euvel in de ochtend. Het was verder de hele dag droog en heerlijk nazomers qua temperatuur.

Traditioneel openden de junioren C en ouder het kampioenschap met hun sprint over 80 of 100 meter. Mooie series met veel strijd tussen de snelle jonge honden (junioren en senioren) enerzijds en de iets minder jonge honden bij de masters. Terwijl deze groep doorging naar het verspringen waren de echte ‘jonkies’, onze pupillen, inmiddels ook op het veld gearriveerd en zij begonnen ook al snel aan hun 40 en 60m sprint. Ook daar veel strijd met als hoogtepunt de sprint tussen Leen Stalpers en Noor Denissen (MPC), die exact gelijk over de finish kwamen.

Het verspringen leverde dit jaar geen uitzonderlijke prestaties op, maar voor een aantal individuele deelnemers wel mooie persoonlijke records (PR’s). Uiteindelijk is een topprestatie natuurlijk mooi, maar bij een kampioenschap gaat het toch vooral om de onderlinge strijd om de podiumplaatsen. Die zagen we het mooist bij de MPC en de MPA. Anna Vijlbrief was bij de MPC een klasse apart, maar tussen Lotte van de Ven, Leen Stalpers en Noor Denissen was het heel spannend om de plaatsen 2, 3 en 4. Anna viel vooral op bij het hoogspringen, waar ze haar PR met liefst 11 cm verbeterde en zich met 0.96m op plek 7 in de allertijden ranglijst van onze vereniging nestelde.

De MPA maakten er met z’n drieën ook een bijzonder spannende strijd van. Nienke Vasen trok aan het langste eind, misschien wel doordat ze inmiddels al enkele jaren wedstrijdervaring heeft. Op het hoogspringen na wist ze steeds Demi van Hout en Emira Muzabekova net te verslaan en zo haalde ze de titel binnen.

Bij de JPA hadden we ook een dergelijk scenario verwacht, maar zat er aan het eind toch meer verschil tussen de jongens dan op voorhand gedacht. Overigens niet op de afsluitende 1000m waar Juul Paridaans met een machtige eindsprint uiteindelijk de sprint van een groepje won, waaronder zijn leeftijdsgenoten Finn Denissen en Jelle van Luijtelaar. Met zijn drieën binnen 1,3 seconde en daar zat ook D-Juniore Imke van Veen nog tussen. Over een spannende strijd gesproken! Bij het hoogspringen sprong Jason Wichman en passant ook nog even naar de 10e plaats op de AT-ranglijst door met die hoogte 1 cm beter te doen dan trainer René in 1995…

De masters maakten er onderling een leuke wedstrijd van. Mooi om te zien was de deelname van Rinus van Straten bij de M65. Voor het eerst deelnemen en direct een clubrecord pakken, het is niet iedereen gegeven. Bij het kogelstoten deed hij bijna een hele meter beter dan het tot vandaag staande CR: van 6.88m naar 7.86m! Bij discus en speer zat hij ook niet al te ver af van de huidige records. Een paar keer extra trainen Rinus, en dan toeslaan?

Bij de M75 namen Ad van Zelst en Martien van de Ven deel. Martien is net een maand 75 en voegde meteen weer 4 nieuwe records toe aan zijn indrukwekkende totaal van op dit moment 82 (!) bestaande clubrecords. Niemand bij onze club heeft er meer en voorzover uw beheerder clubrecords bekend heeft er ook nooit iemand meer gehad. Ad pakte met zijn 100m-tijd het clubrecord op de sprint bij de M75. En bij de M35 deed Bart Noyen zeer knap 4 cm bij zijn clubrecord hoogspringen (nu 1.49m). In de totaalstrijd met mijzelf bleek het uiteindelijk niet voldoende, omdat ik dankzij een onverwacht goeie speerworp teveel voorsprong had opgebouwd. Zelfs een verprutste discusworp kon daar niets meer aan veranderen en zo kon ik de afsluitende 1000m op relatief gemak afwerken.

Na afloop hadden we snel de punten opgeteld en na de prijsuitreiking bleven de meesten nog lekker zitten voor de jaarafsluiting met een drankje, lekkere versnaperingen, een springkussen en een frietje met snack van de frietkar. Ook reikten we de INZET-beker uit voor het jeugdlid dat naar het oordeel van de jeugdtrainers zich het afgelopen jaar het meest heeft ingezet, zowel qua wedstrijddeelname als aanwezigheid en instelling op de trainingen. De beker was meer dan verdiend voor Jelle van Luijtelaar. Het was een mooie sportieve dag en gelukkig ook een lekkere temperatuur en geen regen. Hopelijk treffen we het volgend jaar opnieuw en zien we jullie allemaal terug!

Tot slot opnieuw heel erg veel dank aan alle juryleden en helpers die het samen met de organisatie mogelijk maken deze dag rond te krijgen. We kijken alvast een klein beetje vooruit naar het winterseizoen: vanaf oktober trainen we met de jeugd weer binnen (in gymzaal de Linde), vanaf de tweede week van november begint het nieuwe Kempische cross-seizoen en gedurende de wintermaanden gaan we natuurlijk ook weer lekker indoorwedstrijden doen. Hopelijk komt er ook weer een oriëntatieloop, maar hierover wordt nog gesproken. In elk geval voor elk wat wils!

Namens de Technische Commissie en organisatie,

René van de Ven

Het FOTOBOEK en de UITSLAGEN zijn bijgewerkt

Elk jaar wordt in Hilvarenbeek de “Bikse Natuurmarathon” gelopen. Voor veel lopers is dat een ideale laatste test voor de halve en hele marathon van Eindhoven. Het was één van de redenen, waarom er dit jaar zes Bali Runners aan de start stonden.

Bij de start op de prachtige nieuwe atletiekbaan van Achill '87 regende het licht en dat zou heel de wedstrijd zo blijven. Er was een heel hoge luchtvochtigheid, maar de omstandigheden waren toch goed om een fijne wedstrijd te lopen.

Bij de halve marathon waren er dus zes deelnemers van de Bali Runners. Bas Lemmens ging snel van start en finishte ook als snelste Bali Runner in 1.56.14. Antoinet Hems (lid van Atletiek Oirschot) en haar loopmaatje Karin van de Pas bleven de hele wedstrijd bij elkaar en finishten in een tijd van 2.03.58. Kees Smetsers (lid van Atletiek Oirschot) liep een vlakke halve marathon en was tevreden over zijn 2.07.45, die hem vertrouwen zal geven voor de hele marathon van Eindhoven. 

Voor Elia Deenen was het haar eerste halve marathon na een lange tijd. Ze liep samen met haar “personal coach” Henk van Gerven en finishte in een tijd van 2.15.55. Daar waren ze allebei heel blij mee. De zes Bali Runners hadden allemaal genoten van deze wedstrijd, die ze als een echte vriendengroep hadden beleefd.

Er kwamen nog enkele leden van Atletiek Oirschot aan de start van de diverse afstanden:
Evert van Veldhuizen liep de 31 km in een heel snelle 2.19.49 uur, Ron van Lieshout liep de 10 km in 53.38 min en bij de 6 kilometer finishte Anouk Kolsters in 43.36min, waarmee zij achtste werd. 

Misschien is deze wedstrijd het begin van een periode, waarin weer meer atleten van Atletiek Oirschot aan wedstrijden mee gaan doen. Het bestuur van Atletiek Oirschot heeft het initiatief genomen om aan haar leden een aanbod te doen, waarbij de club gedurende een bepaalde periode de kosten van de licentie betalen als leden aan wedstrijden gaan meedoen.

Het zou mooi zijn als er komende winter meer leden aan de start zouden staan van wegwedstrijden, trails en crossen. Misschien komen dan de tijden van vroeger weer terug, toen er bij wedstrijden zoals bijvoorbeeld "Dwars door Kasterlee" wel 15 azuurblauwe hemden van Atletiek Oirschot aan de start stonden. Volgende week is de Tilburg Ten Miles en dat is een heel mooie, gezellige wedstrijd om weer eens de sfeer van een hardloopwedstrijd te proeven en de tijden van vroeger te doen herleven…

Kees Smetsers

Foto: Henk van Gerven, Antoinet Hems, Bas Lemmens, Elia Deenen, Kees Smetsers en Karin van de Pas.

Enkele weken geleden kreeg Atletiek Oirschot van de familie Veldhuizen de prijzenkast en plakboeken van de Oirschotse hardlooplegende Fons Veldhuizen. Fons was van 1954 tot 1967 een van de beste hardlopers van Nederland. Hij schitterde op zowel de baan, de weg als de cross en behaalde ontelbare overwinningen. De meer dan 200 bekers, trofeeën en medailles die Fons in zijn hardloopcarrière behaalde werden door vrijwilligers van de club opgeknapt en staan nu te pronken in onze bestuurskamer. Ook de plakboeken met foto’s en krantenartikelen zijn gedigitaliseerd en zullen op internet beschikbaar komen.

Vandaag was de familie Veldhuizen uitgenodigd om het resultaat te bekijken. Zijn vrouw Gonnie, de kinderen Judith, Bas en Suzanne met partners en enkele van hun kinderen waren daarbij. Ook aanwezig was de wethouder van sportzaken van Oirschot, Corine van Overdijk. Na een welkom van voorzitter Hennie van Rijt kreeg Ad van Zelst het woord. Hij weet nog dat Fons vrijwel wekelijks de krant haalde met zijn bijzondere hardloopprestaties en vertelde dat we moeten voorkomen dat hij in de vergetelheid raakt. Zo’n grote sportman heeft Oirschot tot op heden niet meer gehad. Daarom deed hij het voorstel om in Oirschot een straat naar Fons Veldhuizen te noemen, zoals er in Spoordonk al een straat is genoemd naar motorcoureur Piet van de Wal. Wethouder van Overdijk leek het een goed idee en deed al de suggestie om hiervoor een van de straten te kiezen uit het nieuwe plan tussen Bloemendaal en het Wilhelminakanaal, dat grenst aan de accommodatie van de atletiekvereniging.

Vooruitlopend op die beslissing deed Ad enkele ludieke suggesties voor een straatnaam die een verbinding legt naar de hardloopsport: Fons Veldhuizenloop, Fons Veldhuizenbaan, Fons Veldhuizenparcours, Fons Veldhuizenstraat (-lengte voorsprong), Fons Veldhuizenweg (was ie), Fons Veldhuizensteeg (tot grote hoogte), Fons Veldhuizendreef (van ’t zweet), Fons Veldhuizendijk (van een vent). Spontaan werd er uit de aanwezigen nog een naam gelanceerd, namelijk om de A58 te noemen “Fons Veldhuizen snel weg”.

Foto (Luc Kenter): Mevrouw Gonnie Veldhuizen-Hems, zoon Bas en Ad van Zelst bekijken de kast met trofeeën.

Meer foto's in het FOTOBOEK

Een mooie traditie met een ander doel: na enkele jaren D'n Bockenreijder liepen we nu de andere kant op, naar de Gerrithoeve in Oisterwijk. Zo'n 40 leden gingen bij Conny en Adrie op Hoolkot van start. Het was hééél warm en het barstte van de muggen, maar de gezellige buurt op het terras maakte alles goed.

Foto: Conny van de Wal. Meer foto's in het FOTOBOEK, Van alles wat in 2023.

Onze pupillen waren in Uden bij de Brabantse Kampioenschappen voor Pupillen. René doet verslag:

Vandaag was het topweer: 30 graden, zon, droog, beter kun je het niet krijgen. De organisatie van de Brabantse Kampioenschappen voor pupillen dacht daar echter anders over en schrapte het hardlopen nog voor de wedstrijd was gestart. Erg jammer, want op deze weersomstandigheden kun je je prima aanpassen.

De wedstrijd bestond hierdoor voor de deelnemers bij de pupillen C en B (Roel, Lotte en Emin) uit de 40m sprint, 40m horden, bandslingeren, vortex werpen en hurkhoogspringen. Bij de pupillen A (Jason, Jelle, Emira en Demi) ging het om 60m horden, kogel, vortex, hoog en polsstokverspringen. 

Voor Demi en Emira was het een van hun eerste wedstrijden en dus vooral zaak om ervaring op te doen. Het betrof natuurlijk Athletics Champs onderdelen en dat is toch net wat anders dan de normale atletiek onderdelen. Een wedstrijd blijft echter een wedstrijd, dus voor het opdoen van ervaring is het prima. Ze eindigden met onder meer mooie prestaties bij het hoogspringen op een 39e (Emira) en 41e (Demi) plaats op dit Brabants Kampioenschap.

Jelle en Jason namen deel bij de jongens pupillen A of "U12" zoals ze tegenwoordig ook genoemd worden. Jason dacht dat hij er goed voorstond, gezien zijn prestaties in de groep. Dit is echter vertekenend bij de Athletics Champs vorm, want er zijn 4 groepen met A pupillen dus je hebt geen idee wat je concurrenten aan het presteren zijn. Uiteindelijk werd hij toch nog beloond voor zijn goede prestaties met een bronzen medaille, maar toch voelde het lichtjes frustrerend dat je geen idee hebt van hoe je er voor staat omdat je geen rechtstreeks duel kunt uitvechten met je concurrenten. Niettemin een prachtige 3e plaats. Jelle werd 39e van Brabant met mooie prestaties bij het vortexwerpen (23m) en het hoogspringen (1,00m). 

Emin, Lotte en Roel zaten ondanks het uitkomen in verschillende categorieën, wel in dezelfde startgroep. Emin had al vaker laten zien behoorlijk te kunnen sprinten en dat ging ook vandaag weer goed. Maar nog meer punten behaalde hij met het bandsligneren (een voorloper van discuswerpen) en het vortexwerpen. De afgelopen trainingen wierpen duidelijk hun vruchten af en brachten hem naar een 20e plaats. Lotte presteerde op alle onderdelen beter dan ooit en met name haar sprint was super, voor het eerst onder de 9 seconden! Een 8e plaats voor haar.

Tot slot presteerde Roel zeer constant en stond hij er de hele wedstrijd goed voor, ondanks het feit dat het ongemeen spannend was in zijn categorie. Het laatste onderdeel was het bandslingeren en dat deed hij het verst van alle leeftijdsgenootjes, maar het was net niet genoeg om de nummers 1 en 2 nog te pakken. Daarvoor had hij net iets teveel verloren bij de sprint en horden. Niettemin weer een podiumplaats, ook hij werd - net als Jason bij de JPA - 3e van Brabant.

Top gepresteerd door al onze atleten en een mooie, prachtige zonnige sportdag die ze af mochten sluiten met water-sponzen-trefbal op het midden terrein. Op naar de clubkampioenschappen volgende week!

René van de Ven

Foto: Roel (669) op het podium! Meer foto's in het FOTOBOEK > Van alles wat in 2023

Nadat Toon en Toos de Croon jarenlang de familiefietstocht hebben georganiseerd, werd dat dit jaar gedaan door het bestuur.  Een verslag van Leny de Croon:

Na een regenachtige week vooraf, hadden wij het geluk dat het een prachtige zonnige dag zou worden. Jac en Wim zouden de waterposten verzorgen en tussen 13.00 en 13.30 uur gingen er 39 fietsers van start. In groepjes fietsten we via Straten en de Liempdsedijk naar de eerste rustpost, waar we werden getrakteerd op drinken, fruit en zoet. 

Vervolgens reden we naar Liempde en door naar Olland en aan het einde van de fietspad zaten Jac en Wim al op het terras van De Beuk om ons te verwelkomen. Hier genoten we van koffie of thee met een lekker stuk appeltaart en van de gezellige klets en het mooie weer. 

Daarna reden we via het buitengebied van Olland met een omtrekkende beweging naar Kasteren en daarna naar Boxtel. Daar was een kleine opstopping, want we moesten een trapje op om op een wandelbrug verder te gaan. Gelukkig hadden we sterke mannen bij ons, want e-bikes zijn toch wel zwaar. De fietstocht werd hervat, op naar het volgende rustpunt: Landgoed Velder.

Na een korte stop reden we terug naar het clubhuis. Daar werden we ontvangen door Miranda. De drank stond koud en ze had ook voor heerlijke hapjes gezorgd. Toon en Toos werden door Hennie bedankt voor hun jarenlange inzet voor de fietstocht met een flesje wijn en een mooie bos bloemen.

We konden nog lang buiten zitten en na enkele uurtjes werd de middag afgesloten. Iedereen ging voldaan naar huis. Het was weer een gezellige familiefietstocht.

Bekijk de foto's in het FOTOBOEK 

Vanavond nam de wandelgroep afscheid van twee leden. Of, afscheid was het eigenlijk niet, want ze blijven allebei tot hun honderdste lid, hebben ze beloofd. Coördinator Martien van Geenen (lid van de club sinds de oprichting in 1985!) en begeleider Wim Verhagen (lid sinds 1993) leggen hun taken als begeleider neer en willen alleen nog lekker meewandelen en bijbuurten onderweg.

Foto: Wim werd beloond met een gouden medaille, Corrie met een mooi bloemetje.

Meer foto's in het FOTOBOEK

Ons enige lid dat in augustus een wegwedstrijd liep schrijft:

In de opbouw naar de hele marathon was het tijd om weer het wedstrijdgevoel te krijgen. Dat werd voor mij vandaag de Veldhoven Ten Miles (16.1 kilometer). Deze werd gehouden in de bossen in de omgeving van de atletiekbaan van GVAC. Deze vereniging heeft een heel mooi accomodatie, waar ik als lid van Atletiek Oirschot een beetje jaloers op ben. Wat zou het mooi zijn als deze lang gekoesterde wens voor ons ook in vervulling zou gaan.

In totaal gingen er vanavond ongeveer 500 atleten van start, van jeugdleden tot masters. In de 10 miles stonden ongeveer 300 deelnemers aan de start, waarvan 6 in mijn categorie M65. Ik had voor het eerst mijn splinternieuwe Hoka Rocket 2 loopschoenen aan, die aanvoelen of je een kangaroe bent. Ik wilde al heel lang een keer op carbon loopschoenen lopen nu was het zo ver. Tijdens de wedstrijd had ik echt het gevoel dat de carbonplaat in mijn schoenen een voortstuwing werking had. Misschien is het wel onzin wat ik nu zeg, maar het liep wel heel lekker. Ik kon met gemak constant een tempo van 5.45 lopen en dat was voor mij als 76 jarige toch een fijn gevoel.

Ik was helemaal achteraan gestart en het voordeel daarvan is dat je in de tweede helft van de wedstrijd nog veel lopers voorbij kunt lopen en zelf word je niet ingehaald. In de laatste kilometers begon het te regenen en dat maakte het lopen nog prettiger. Ik finishte in 1.34.01 en was daar heel tevreden mee. Zo lang ik nog meer dan 10 kilometer gemiddeld per uur kan lopen, kan ik nog wel even mee.

Kort na mij finishten mijn loopmaatjes van de Bali Runners, te weten Elia Deenen en Karin van de Pas. En toen was het tijd voor een puntzak friet en een lekker fris drankje. De sfeer bij de finish was heel gezellig en we genoten echt van de andere hardlopers, waarvan Karin er veel kende omdat zij ooit lid van GVAC was geweest. Een van die lopers kwam vertellen dat ik tweede was geworden in de categorie M65. Dat maakte voor mij deze avond helemaal mooi.

Het was voor mij en mijn loopmaatjes een mooi begin van het nieuwe loopseizoen.

Kees Smetsers

Kijk ook bij UITSLAGEN en FOTOBOEK "Van alles wat in 2023"

Eveline Saalberg, de dochter van ons lid Ans Saalberg, heeft vandaag met het Nederlands vrouwenestafetteteam goud gewonnen bij de WK Atletiek in Boedapest. We feliciteren Eveline, Ans en het hele team van harte met deze uitzonderlijke prestatie!

Foto: Atletiekunie, BSR-Agency

Een verslag van Annemieke Hendriks

Het was dit jaar anders dan anders omdat we minder jeugdleden hebben. Daardoor zijn veel locaties te duur voor ons. Dus was er besloten om één nacht in ons clubgebouw te blijven en de zaterdag pas 's avonds af te sluiten. Ik denk zelf dat dit een prima oplossing was. We kijken terug op een gezellige 2 dagen.

Vrijdagavond zijn we begonnen met de bonte avond. Daarna zijn de oudere kinderen nog gaan wandelen in de Oirschotse hei. Ik kan je vertellen dat dat best donker is!

Zaterdagmorgen kwamen er nog een paar kinderen bij. Toen de groep compleet was zijn we "Wie is de Saboteur" gaan doen een soort "Wie is de Mol". Dit spel duurde de hele dag. Door middel van spelletje moesten ze van alles van elkaar te weten zien te komen en geld verdienen voor de pot. Het leek wel of we 5 saboteurs hadden! Ze wisten zelf niet meer wat ze ingevuld hadden op hun vragenlijst, waardoor ze gewoon verkeerde antwoorden gaven. Al met al veel gelachen.

Net na het avondeten was de prijsuitreiking, want we hadden overdag niet voor niets twee testen gemaakt over de Saboteur. We hadden alleen 'n technische probleem: het systeem rekende de winnaar niet uit. Met wat op en neer gebel kwamen we er nog niet uit. Dus alleen de Saboteur kon onthuld worden, de winnaar liet een dag langer op zich wachten. De Saboteur was Cas Geers en de winnaar was Jelle van Luijtelaar. 

Daarna allemaal even omkleden voor het avondspel. Zoals op de foto te zien is begonnen we allemaal mooi schoon in het wit en stonden we er op het eind van de avond allemaal gekleurd bij. Een zeer geslaagde avond! 

Hopelijk tot volgend jaar

De foto's staan in het FOTOBOEK

Afgelopen donderdag 17 augustus organiseerden we een kleine (test)wedstrijd. In de laatste jaren heb ik regelmatig deelgenomen aan werpvijfkampen. Dit is een meerkamp van de bekende werponderdelen (speer-kogel-discus), plus kogelslingeren en gewichtwerpen. Dit laatste zal voor velen een onbekend onderdeel zijn. Het betreft dezelfde techniek als kogelslingeren, maar dan met een stuk zwaardere kogel (15.88kg!) Die bovendien aan een veel kortere ketting hangt. 

De werp5kampen zijn mateloos populair en verenigingen die er eentje organiseren werken dan ook vaak met een maximum aantal deelnemers dat zodra de inschrijving opent binnen een kwartier bereikt is. Zodoende vis je vaak achter het net. En dan denk ik: laten we het zelf maar eens organiseren dan!

Eerst maar eens even ervaring opdoen, dus kleinschalig "oefenen". Met 3 man als deelnemer, plus jeugdleden Jason, Roel en Lotte (op hun eigen onderdelen) was het een prima test.

Alle sectoren had ik in de ochtend al uitgezet, vanzelfsprekend alles conform officiële reglementen. Daarnaast had ik nog een meetnieuwtje in elkaar geknutseld wat ik wilde testen. Met behulp van een laser-afstand-meter de stoten bij kogel opmeten verliep bijzonder goed. Het is nauwkeurig en snel, al moet je wel even weten wat je moet doen.

Bij de wedstrijd zelf zagen we een absolute monsterworp van Jason bij discuswerpen voor jongens pupillen A: 26m52 maarliefst! Een nieuw clubrecord met meer dan 6 meter. Dit gaat een heel moeilijk te verbreken record zijn voorspel ik. Ook met kogel was zijn 8m72 erg goed. Bij kogel behaalde ook Lotte een nieuw PR en Roel deed dat bij het balwerpen en staat nu precies 10e in de allertijden ranglijst bij de JPC. Zelf kwam ik tot een nieuw CR M35 bij het gewichtwerpen van 9m31 waarmee ik erg content was. Mijn 2e worp ooit na als senior ooit 9m80 te hebben genoteerd. 

Een puntenrecord zat er net niet in door mindere prestaties op de "gewone" werponderdelen, maar het was een buitengewoon leuke en geslaagde middag. Dit gaan we zeker nog eens herhalen.

*Opmerking redactie: de twee clubrecords werden gemeten en beoordeeld door Arie Wichman, die zelf niet meedeed.

Foto: collage met gewichtwerpen, speerwerpen en het 'nieuwe meten'.

Vandaag was ons klusteam weer bij elkaar, zei het in kleine bezetting. Coördinator Pieter Raijmakers wilde de puntjes op de i zetten en heeft met Toon de Croon, Ton van Liempt en Martien van Geenen de grasranden bijgewerkt. Hennie van Rijt, Martien van de Ven en Ad van Zelst hebben de bekers gepoetst die we van de familie Fons Veldhuizen hebben gekregen. Op 17 september, de dag van de Clubkampioenschappen Meerkamp, komt de familie Veldhuizen naar ons clubgebouw. We hebben dan een fotopresentatie klaar van de sportcarrière van Fons en zullen die de familie overhandigen.

Op deze website staat Fons uitvoerig beschreven, zie ALGEMENE INFO, Historie Atletiek Oirschot. 

Foto: Pieter kijkt toe hoe Hennie een beker weer tot glans brengt.

Een verslag van Kees Smetsers:

Vandaag heb ik samen met mijn vrienden van de Bali Runners (Karin van de Pas, Antoinet Hems, Elia Deenen en Henk van Gerven) de 14 kilometer van de Veluwezoom trail gelopen. Heuvel op, heuvel af in een prachtig natuurgebied. Echt weer een heel mooie belevenis met een heel goede verzorging en zelfs een gratis koel glas alcoholvrij bier bij de finish!

Wat kan hardlopen toch mooi zijn...

Redactie: Onze leden Kees en Antoinet liepen de 14 km in iets meer dan 1:48 uur. Zie de UITSLAGEN

Foto: de Bali-Runners na afloop. Meer foto's in het FOTOBOEK (album Van alles wat in 2023)

Prominent op de voorpagina van het Oirschots Weekjournaal van vorige week stond een mooi artikel over ons lid Roland van Loon uit Middelbeers. Het ging over zijn deelname afgelopen weekend aan het WK Oriëntatielopen in het Zwitserse Flims Laax dat op 1100 meter hoogte ligt.

Lees hier het artikel in het Weekjournaal.  

Do 13 juli, bericht van Roland:
Woensdag heb ik de Middle Distance Qualification gelopen. Ik werd 39e in mijn serie (van 41). Daarmee uiteraard niet geplaatst voo de finale. Die jonge gasten hier zijn de wereldtop en veel beter en sneller dan ik. De 4,2 km met 18 hoogtemeters en 17 checkpoints liep ik in 1:08:38 uur.

Ma 17 juli, bericht van Roland:
Gisteren WK estafette gelopen met Team NL, bestaande uit 3 mannen. We zijn 37e geworden van de 40 teams. Het was 25 jaar geleden dat Nederland met een team aan de start stond op de estafette.

Ik liep als middelste loper 5,5 km met 340 hoogtemeters en 20 checkpoints in 1:22.03 uur.

Foto: de Nederlandse vertegenwoordiging bij het WK Oriënteringslopen. Roland staat helemaal links.

In april organiseerden Atletiek Oirschot en de Stichting Bali-Runners voor de vierde keer de Groene Woud Lente Trail, waaraan meer dan 300 hardlopers deelnamen. Een mooi succes, met een mooie opbrengst. Atletiek Oirschot deelt naar afspraak de netto opbrengst met de stichting en besloot onlangs hieruit een donatie te doen aan de Stichting Bali-Runners.

Reactie van de stichting:

De Bali Runners willen het bestuur en de leden van Atletiek Oirschot graag hartelijk bedanken voor de donatie van 750 euro, die zij van Atletiek Oirschot mocht ontvangen in het kader van de samenwerking in de Groene Woud Lente Trail.

Met dit bedrag kunnen de Bali Runners twee Indonesische kinderen, die een fysieke loopbeperking hebben, via een behandeling volgens de zogenaamde "ponseti methode" een kans op een betere toekomst geven.

De Bali Runners zijn heel blij met dit mooie gebaar van Atletiek Oirschot en spreken de wens uit om nog vele jaren met Atletiek Oirschot te mogen samenwerken.

Samen zijn we sterk...

Een verslag van Ad van Zelst:

Vanavond hadden we de derde baanwedstrijd van het seizoen: de 1000 meter. Acht volwassen deelnemers was een beetje dun, maar bij een temperatuur van 28 graden wel te verklaren. Mooi was dat René van de Ven het initiatief nam om na de jeugdtraining nog 2 pupillen mee te laten lopen. Ook werd er nog snel een 600 meter ingelast, waar 3 jeugdleden aan deelnamen.

Bij de start nam Cas Habraken meteen de kop en de enige die hem kon volgen was Corné Claassen. Cas won met een voorsprong van nog geen seconde op Corné. Even later kwamen Cees van Eijk en Anne van Hersel als nummers 3 en 4 over de lijn met tweetiende seconde verschil. Ad van Zelst verraste Nellie van Beers door haar vrijwel op de finishlijn te passeren: verschil 0,3 seconde.

Er stonden nog clubrecords open op deze afstand, die werden ingevuld door Cees van Eijk (M55) en Nellie van Beers (V65).

Foto (Jan Swaans): Cees en Anne stormen op de finish af

Meer foto's in het FOTOBOEK en de resultaten staan bij UITSLAGEN

Een verslag van Kees Smetsers:

Nadat ze allebei hadden meegedaan aan de kwart triatlon van Oirschot en een “herstelweek” achter de rug hadden, besloten Antoinet Hems en Kees Smetsers om mee te doen aan de Bergeijk Street Run. Deze wedstrijd maakt voor de tweede keer deel uit van de Kermisronde van Bergeijk, die elk jaar georganiseerd wordt door het “Wieler Comité Bergeijk”.

Antoinet en Kees hadden nog even getwijfeld, want het was weer een warme dag. Bij de start van de 10 kilometer, om 14.15 uur  in het centrum van Bergeijk, wees de thermometer 30 graden aan. Dat is natuurlijk geen temperatuur om een snelle tijd te gaan lopen. Er waren niet veel deelnemers en misschien lag dat wel aan de weersomstandigheden. Maar goed, het was wel weer een uitdaging om een keer bij deze hitte een wedstrijd te lopen.

Het parcours in het centrum van Bergeijk bestond uit 5 volle ronden en de eindstreep moest in totaal 6 keer gepasseerd worden. Antoinet en Kees lopen bijna altijd in de mooie natuurgebieden, die hun woonplaats omgeven. Daarom was het deze keer een heel andere ervaring om tussen de huizen over het bloedhete asfalt te lopen. Ze kwamen er al snel achter dat ze “met de handrem er op” moesten lopen. Dat deden ze dan ook en daardoor was de hitte geen echt probleem. Na ruim een uur bereikten ze de finish en konden ze een terrasje opzoeken om hun vochtvoorraad weer aan te vullen.

De tijden van Antoinet (1.02.16) en Kees (1.05.28) waren vandaag niet belangrijk. Wel het plezier, dat ze ondanks de abnormale weersomstandigheden toch aan deze wedstrijd hadden beleefd. Dat maakt hardlopen zo mooi, elke wedstrijd is anders, maar het plezier van het samen iets beleven maakt het elke keer weer mooi.

Aanstaande zondag staat de Veluwezoom trail op het programma...