Om het indoorseizoen af te maken deed René in Dordrecht mee aan 3 onderdelen: 50 m sprint, 60 m horden en polsstokhoogspringen. Het resulteerde in een clubrecord voor polsstok, al was de prestatie wat tegenvallend. Lees het verslag van René:
Dordrecht, zondag 17 maart. Bij polsstok onverwachts en ongewild ingedeeld bij de hoogste groep. Groot nadeel, want de aanvangshoogte was daardoor al ongeveer mijn maximum, zeker na 3 jaar niet springen (vanwege de enkel en het feit dat onze installatie nog altijd niet in orde is). Maar goed, in ieder geval een resultaat behaald (2.50 m) dus een CR.
Vervolgens de 50 m sprint, maar een tiende langzamer dan in Zoetermeer. Nou ja. En toen eindelijk, bij deze laatste indoorwedstrijd van het seizoen, de 60 m horden op master-hoogte. Een makkie dacht ik. Immers, ik had ‘m in Hoboken nog op senioren hoogte gelopen. Maar ik maakte een foutje bij de start, een te korte pas, waardoor ik niet goed uitkwam bij de eerste horde. Dribbel dribbel dribbel en met moeite erover. Snelheid: weg. De tweede horde niettemin vol aangevallen, de derde ook, zo laag mogelijk erover en…. te laag. Mijn bijtrekbeen bleef hangen achter de horde en ik ging vol over de kop. Salto frontale. Weg tijd. Maar ja, toch finishen natuurlijk, stoppen, dat nooit! Opgestaan, bijna uit stilstand over de 4e horde, de 5e horde nog nemen en dan naar de finish. Een lachertje als tijd natuurlijk, maar goed. Verbeteren dan maar. Volgend indoorseizoen.
Na afloop komt pas de pijn van de val, het was toch hard gegaan. Helaas bleek de horde nog heel, maar ik niet helemaal. Flink gekneusde linkerpols, scheurtje in de aanhechting van mijn kuitspier (rechts) luidde het oordeel van de huisarts maandagochtend. Bovendien natuurlijk ook een flinke klap voor mijn 3 jaar geleden gebroken linkerenkel. Het verdict luidt 6-8 weken rust, dus mijn zomerseizoen zal pas medio mei beginnen, het is niet anders. Ik had het een en ander liever anders zien gaan, maar het was in elk geval spektakel deze winter!
Foto uit archief