Zaterdag 16 april 2022 toog René naar Turnhout om deel te nemen aan de open meeting aldaar. Het werd een ware pechdag. Hieronder zijn verslag:
Vol goede moed op naar mijn tweede wedstrijd van het jaar na de werp5kamp in Gouda enkele weken geleden. Met nog zo’n 10 minuten te rijden begon er een spiraal-achtig lampje te knipperen op mijn dashboard. Tja, ik reed nog en voelde, zag, noch rook iets vreemds, dus ik dacht eerst maar zorgen dat ik op de wedstrijd kom en dan zien we wel verder. Zonder problemen arriveerde ik en bij het uitstappen pakte ik mijn spullen en legde ik de huissleutel in de auto, want die kon ik immers anders alleen maar kwijtraken.
Met discus bleef ik 27 cm onder mijn eigen clubrecord, met kogelslingeren 6 cm waarbij de laatste poging stevig verder was, maar ik kon de poging niet geldig houden. En toen had ik nog de 110 meter horden voor de boeg. Er stond nog geen CR, dus finishen was genoeg. Maar ook dat zat er niet in. Na de eerste 5 horden ‘op safe’ te hebben gedaan dacht ik wat meer risico in de schaal te leggen, maar die poging om wat lager over de horden te scheren resulteerde in een “iets te laag” over de horden scheren. Met andere woorden: blijven hangen en over de kop slaan. DNF dus.
Was het dat dan? Nee, want dat lampje. Ik wilde terug rijden maar had vrijwel geen vermogen, met amper 35 km/h en nu al twee knipperende lampjes heb ik ‘m toch al snel langs de kant van de weg moeten zetten. Gelukkig was “sleepdienst ouwelui” beschikbaar en een uur later ging het met moeite richting Oirschot. Om de pechdag compleet te maken brak onderweg ook nog de sleepkabel (gelukkig hadden we er nog eentje) en nadat ik de auto bij de garage had geparkeerd en de sleutel in de brievenbus had gedaan kwam ik er achter dat ik mijn huissleutels nog keurig in het bakje in de auto had liggen.
Wet van Murphy, zullen we maar zeggen…
De uitslag staat hier
Foto uit archief