Bij de Dieprijtcross in Eersel die vandaag werd gelopen, zagen we weer 2 leden van Atletiek Oirschot op het podium. Tom Blankers werd 3e bij de JPC, Kees Smetsers werd met zijn 75 jaar 2e bij de Mannen 65.
Dit was de 6e wedstrijd in de Kempische Cross Competitie 2021-2022. Er komen nog twee wedstrijden: 20 maart in Best en 27 maart….. Oirschot!
Foto: de Oirschotse (Beerse) Masters: Roland van Loon (4e M45), Kees Smetsers (2e M65) en Edwin van de Ven (7e M35).
Bekijk het FOTOBOEK en de UITSLAGEN en lees hier het verslag van Kees Smetsers:
Soms is het beter om iets NIET te doen, ook al zou je het héél graag doen. En toch doe je het, omdat je niet kunt weerstaan aan de verleiding. Dat geldt zeker ook voor fanatieke hardlopers, die allemaal goed weten hoe belangrijk het is om zuinig te zijn op je lichaam.
Afgelopen zondag ben ik wat dit betreft in de fout gegaan. Ondanks dat ik nog niet hersteld was van een keelontsteking, heb ik toch meegedaan aan de Dieprijtcross in Eersel. Het was de zesde cross van de Kempische Cross Competitie en die wilde ik echt niet missen, de verleiding was te groot. Meteen na de start wist ik dat het vandaag heel zwaar zou worden. Mijn benen voelden zwaar en mijn borst deed pijn van het vele hoesten. Mijn normale wedstrijdtempo lopen, dat kon ik niet.
Hoe langer de wedstrijd duurde, hoe langzamer ik ging lopen. Dat is voor mij heel frustrerend, want normaal doe ik het precies andersom. Toen mijn loopmaatjes van Atletiek Oirschot, Roland van Loon en Edwin van de Ven, mij al heel vroeg in de wedstrijd dubbelden, besefte ik dat ik een foute beslissing had genomen door toch mee te doen. Ik finishte wel, maar vraag mij niet hoe. Roland en Edwin waren 20 minuten eerder gefinisht als ik, maar ze waren toch nog blijven wachten totdat ik er ook was. Ze hadden allebei mooie tijden gelopen en waren tevreden over hun prestatie. Dat was ik zeker niet, ook al bleek bij de huldiging dat ik de tweede plaats op het podium kreeg. Er waren in mijn categorie Masters 65+ maar vier deelnemers en dat plaatst de uitslag in een juist perspectief.
Ik moet nog zeggen dat de organisatie van de Dieprijt cross een compliment verdient voor de gastvrije manier, waarop ze de deelnemers een mooie wedstrijd hadden geboden. De organisatie was ook heel royaal, want de deelnemers kregen na afloop allemaal een kop koffie en een broodje (als ze dat wilden) en de eerste drie van elke categorie een herinneringsbeker met inscriptie. De eerste van elke categorie kreeg zelfs een etentje bij het nabijgelegen restaurant De Keizer aangeboden. En dat allemaal voor zes euro, in een tijd dat alles zo duur is geworden.
Mede door deze gastvrijheid ging ik met een goed gevoel naar huis, ondanks dat mijn lichaam vertelde dat het niet eens was met mijn besluit om die dag te gaan hardlopen. Misschien heb ik er iets van geleerd en misschien kunnen mijn loopmaatjes van Atletiek Oirschot hier ook iets van leren.