Roland en Marieke zijn de clubkampioenen cross 2023
Vandaag waren de Clubkampioenschappen Cross, de eerste volwaardige sinds 2019. In 2020 ging het niet door vanwege de coronapandemie en in 2021 en 2022 om dezelfde reden alleen voor de jeugd.
Roland van Loon liep goed vandaag, zei hij na afloop. Maar het had ook wat minder gemogen, want weer won hij met ruime voorsprong de wedstrijd en daarmee voor de negende keer het kampioenschap. Bij de vrouwen was Marieke Meeuwis de snelste. Zij moest er wel voor knokken, bij de finish had ze maar 5 seconden voorsprong op Ria Pijnenburg. Er waren 51 deelnemers.
De uitslagen en de foto's zijn gepubliceerd.
Nieuws (2023)
Baanwedstrijd met 7 clubrecords
Tja, het was niet zo moeilijk, maar toch mooi dat er vandaag 7 clubrecords zijn gesteld. De 2000 meter is namelijk een incourante afstand en daar stond bij onze club nog maar één clubrecord.
Donderdag 15 juni is er weer een kans om een clubrecord te lopen namelijk op de Engelse mijl. Zie de AGENDA
De uitslagen staan bij de UITSLAGEN en de foto's van Nicky van Vroenhoven in het FOTOBOEK.
Reacties op de Groene Woud Lentetrail
Na de ruige Groene Woud Lentetrail van gisteren stromen de reacties binnen! Hier enkele:
Rian van de B:
Heel hartelijk bedankt voor de goed verzorgde & prachtige trail. Begrijpelijk dat jullie balen van de weggehaalde pijlen. Jammer genoeg, komt dit laatste tijd vaker voor (o.a. recent bij de trail in Geldrop en Herkenbosch). Misschien kan er vooraf een GPX gedeeld worden, maar ook niet iedereen loopt graag met GPS. We hebben inderdaad een paar extra km's gelopen, maar dat was een heel mooi stukje langs het water, dus eerder een bonus ???? Hopelijk weerhoudt dit jullie niet om zo'n mooie trail vaker te organiseren. Wij genieten in ieder geval nog na en heel fijn dat er een goed doel aan gekoppeld is. Veel suc6 nog met de andere evenmenten.
Riekske W:
Allereerst super bedankt voor een mooie trail! De organisatie was top, de route mooi (9 km) en de eieren smaakten heerlijk! Als kleine tip had ik dat het fijn zou zijn als er een gpx beschikbaar zou zijn. Ik heb veel alleen gelopen en als je dan even geen pijlen en geen andere deelnemers ziet dan is het fijn als je de route even kunt checken. We zetten de trail graag weer in de agenda voor volgend jaar!
Gerrie M:
Ik vond het heel leuk om de trail van 15 km te lopen. Ik had alleen niet door dat de finish binnen was. Ik was al omgekleed in de schuur en bij het binnengaan van de manege zag ik de finish pas. Ik dacht dat de beachflag de finish aangaf. Misschien niet zo slim maar misschien kunnen jullie het iets beter aangeven volgend jaar.
Bedankt voor de organisatie. Wat betreft de bordjes: geen last van gehad. We werden goed op weg geholpen, No problem.
Demelza V:
Wat heb ik genoten vandaag! Met velen van mijn bootcampclub voor de eerste keer meegedaan met deze trail. Super organisatie! Jammer en ontzettend vervelend dat er mensen zijn die er van genieten bordjes uit de grond te halen en deze in het water te gooien… Uiteraard kunnen jullie hier niets aan doen, het zegt meer over onze medemens!
De uitsmijter was fantastisch! Dank voor een top ochtend en zeker tot volgend jaar!
Hans W:
Het was voor mij de eerste keer dat ik meeliep bij deze Lentetrail en heb er echt van genoten. De verzamellocatie op de zorgboerderij was geweldig, in de schuur je spullen achter laten en dan in de manege na afloop een lekkere uitsmijter eten, super. Al de vrijwilligers die mee hebben geholpen krijgen de complimenten.
Wat de route betreft is mijn suggestie een gpx – file maken van elke route, iedereen heeft een telefoon of een watch waar een gpx in geladen kan worden, bij twijfel kunnen ze dat dan raadplegen.
Nogmaals bedankt voor de organisatie.
Renate S:
Het was een super leuke trail! Hele vriendelijke vrijwilligers & Erg goed georganiseerd.
Jammer van die persoon die de bordjes om draaide... Hopelijk heeft het geen grote problemen voor jullie opgeleverd. Gelukkig kwam ik een vriendelijke wandelaar tegen die mij mee hielp om weer achter de andere hardlopers te gaan.
Misschien een tip. Dat jullie een gpx aanmaken en dat jullie die via mail verzenden, maar jullie kunnen die ook op jullie website zetten bv. Een week van tevoren. (Alleen dan kan iedereen er gebruik van maken.) Die gpx kan op de hardloop horloge worden gedownload.
Een andere suggestie: bij jullie waterposten was er ook bevoorrading van eten. Ook aanrader om aan te geven op jullie advertentie. Vinden mensen alleen maar leuk en lekker!
Sylvia H:
Mooie trail, erg goed georganiseerd! Dank hiervoor.
Jammer dat er mensen zijn die het leuk vinden om paaltjes weg te halen of te verplaatsen, maar dat kon de pret niet drukken!
Het was de tweede keer dat ik meeliep. Wederom Top!!
Joyce R:
Ik zeg "dikke duim voor jullie!". Meerdere obstakel runs gedaan dit was de eerste trail run en wat heb ik genoten!! Mooie omgeving, fijne mensen, alles verliep vlot, bordjes idd weg door bepaalde mensen maar dit hebben jullie gelijk goed opgepakt en dan aan het einde nog zo verwend worden! Ik zeg op en top organisatie. Super bedankt
Ronald L:
Bedankt voor de leuke trail, het drassige maakte het nog natuurlijker ???? & zorgde voor echte natuur.
Voor een Amsterdammer een schaars goed.
Trek je niets aan van de kwajongens/meisjes. Als jullie het met evenveel enthousiasme blijven doen, zijn jullie onverslaanbaar!
Esther H:
Complimenten over deze tocht! Maar waarom...
* Verschillende starttijden maakt het relaxed, niet druk. Zowel bij aanmelden, toilet, omkleden, op de route, drankpost. Top.
* Prachtige route!
* Erg jullie best gedaan om het "bordjes probleem" op te lossen.
* De milieuvriendelijke medaille bij aankomst met een slokje erg leuk.
* Koffie/thee met een heerlijke omelet in een leuke ruimte. Grandioos.
* Aardige organisatie.
* Dat de opbrengst naar een goed doel gaat vind ik ook top.
Voor ons was alleen de finish niet helemaal duidelijk, zagen niet direct de vlag, dachten dat we er waren waar we ook gestart waren. Wij komen volgend jaar terug;)
Succes alvast voor volgend jaar!
Hans D:
Dag balirunners
Wij hebben met een aantal mensen van av marvel meegelopen met de trail van afgelopen zondag. Het blijft naast de prachtige natuur ook altijd genieten van een trail met water en modder. Dat brengt denk ik weer iets van jeugdherinneringen terug. In ieder geval kwam iedereen na afloop met een big smile binnen.
Het probleem van bordjes omdraaien/ weghalen is ook bij av marvel een probleem als we de paasloop of de sparrenbosloop organiseren. Route uitzetten doen wij altijd in de late middag voor de wedstrijddag en op de ochtend zelf een laatste controle. Toch kun je niet voorkomen dat er kl*** zijn die het verzieken. Een advies/suggestie van mijn kant. Misschien kun je in de toekomst ook een gpx route publiceren.
Ad van der H:
De Lente Trail is een zeer goed georganiseerde Trailrun met ook daaraan verbonden een goed doel waar de Bali Runners zich al jaren voor inzetten Bedankt daar voor. Ook AV Oirschot bedankt. Jammer van die onverlaten die niet van de pijlen af konden blijven. Tot de volgende keer.
De fotoreportages van Luc Kenter en Ad van Zelst staan in het FOTOBOEK
Groene Woud Lentetrail: mooi omdat het zo nat was
Het bestuur en de vrijwilligers van de stichting Loopgroep Bali Runners en Atletiek Oirschot hadden er alles aan gedaan om de Groene Woud Lente Trail van dit jaar tot een succes te maken. De hal van de manege op Zorgboerderij Het Scheiend was omgetoverd tot een gezellige start- en finishlocatie. En het parcours van dit evenement in het natuurgebied Kampina was uitgepijld, waarbij de regels van Natuurmonumenten, de beheerder van dit gebied, in acht waren genomen.
Er hadden meer dan 300 wandelaars, trailrunners en hardlopers ingeschreven. Dit hoge aantal was voor de organisatie een heel positieve verrassing. Alles was klaar voor een mooi evenement.
En dat werd het! Het begon al in de eerste paarhonderd meters, waar de lopers tot hun enkels in het water sopten. Als kleuters renden ze vrolijk door de plassen!
Jammer dat een paar onverlaten het nodig vonden om op enkele punten de routebordjes weg te halen of om te draaien. Daardoor liepen enkele deelnemers die 9 km wilden lopen er 15. Gelukkig konden we het allemaal uitleggen en hadden de lopers zonder uitzondering begrip voor de situatie. Bij de finish regende het complimenten voor het prachtige parcours en de mooie belevenis, die deze trail toch was geworden.
Iedere deelnemer kreeg in de gezellige manege van Zorgboerderij Het Scheiend een heerlijke uitsmijter, een kop koffie/thee en een medaille. Zo werd ook deze Groene Woud Lente Trail weer een evenement, waarop iedereen met veel plezier terug kan kijken.
Het is ook goed om te weten dat van de opbrengst van deze trail weer een aantal Indonesische kinderen, die een fysieke beperking hebben (meestal klompvoet), via een operatie of andere behandeling een kans op een beter leven zullen krijgen.
Inmiddels stromen op Facebook en via e-mail de positieve reacties binnen. Daarom willen de Bali Runners en Atletiek Oirschot graag iedereen bedanken, die een bijdrage heeft geleverd aan dit evenement.
De fotoreportages van Luc Kenter en Ad van Zelst staan in het FOTOBOEK
Edwin loopt clubrecord in Rotterdam
In Rotterdam liepen 3 clubleden vandaag de hele marathon. Edwin van de Ven was de ster van de dag, hij verbeterde zijn vorig jaar gestelde clubrecord M35 met bijna 5 minuten tot 3:09:26 uur. Dit was zijn brutotijd (geldend voor een clubrecord). Zijn nettotijd was 3:08:17 uur.
Antoinet Hems liep de 42,2 km in 4:23:16 uur en Cees van Eijk haalde bijna 14 minuten van zijn pr af met een tijd van 4:28:42 uur.
Athletic Champs AVV
Vandaag werd de 1e wedstrijd Athletics Champs Regio 14 gehouden in Valkenswaard. Voor het eerst sinds langere tijd deden er weer meer atleten mee van Atletiek Oirschot bij deze altijd gezellige en gemoedelijke AC-wedstrijden. In totaal namen 179 atleten deel aan de wedstrijden en dit keer 8 deelnemers van Atletiek Oirschot: Nienke Vasen, Bauke van der Heijden, Jelle van Luijtelaar, Jason Wichman, Juul Paridaans, Emin Murzabekov, Emira Murzabekova, en Finn Denissen. Voor de laatste drie genoemde atleten was het de eerste keer dat zij deelnamen aan een formele wedstrijd waardoor zij gelijk voor elk onderdeel hun eerste PR’s konden vaststellen.
De onderdelen waren een team-estafette, kogelstoten, hoogspringen, 60 meter horden, polsstokverspringen, vortexwerpen en tot slot 6 minuten “meters maken”. Aan de team-estafette moesten alle 8 van onze atleten meedoen in Poule A. Hier wist ons team in de poule een derde plaats te bemachtigen.
Daarna was het tijd voor de atleten te proberen hun individuele prestaties (PR’s) per onderdeel te verbeteren. Zoals eerder aangeven viel er voor Emin, Emira en Finn nog niets te verbeteren omdat er nog geen PR’s waren vastgesteld op deze onderdelen. Maar dat is iets om naar uit te kijken op de volgende wedstrijd.
Bauke wist op de Vortex haar PR te verbeteren tot 15 meter. Jelle verbeterde zijn PR’s op 6 minuten “meters maken” (1350 meter), 60 meter horden (13,6) en polsstokverspringen (3,75). Jason verbeterde zijn PR’s eveneens op dezelfde onderdelen door een prestatie van respectievelijk 1375 meter, 10,4 sec en 4,55 meter. Ook Juul verbeterde zijn PR’s op deze onderdelen en zette respectievelijk een prestatie neer van 1150 meter, 15,4 sec en 2,90 meter op de polsstok.
Daar het een meerkamp betrof, werd aan elke individuele prestatie een puntenaantal toegekend. Deze worden bij elkaar opgeteld en afgezet tegen het puntenaantal van alle andere individuele atleten die hebben meegedaan. Je vindt de uitslagen in de rubriek UITSLAGEN.
Emira moest helaas door een ongelukkige val tijdens het hoogspringen, waar ze haar arm blesseerde, op twee onderdelen verstek laten gaan. Verder was het een zeer geslaagde dag, met dank aan de aanwezige ouders die fijn meegeholpen hebben waar dat kon. Voor wie geïnteresseerd in meer details zie de website atletiek.nu.
Arie Wichman, Annemieke Hendriks
Roel van de Ven loopt toptijd in Veldhoven
Tijdens de circuit 14 wedstrijd, die voor junioren C en ouder is, was één onderdeel open voor alle leeftijden: een 1000m. En dat is nou net een afstand die pupillen C niet of nauwelijks nog kunnen lopen. Roel had vorig jaar ook meegedaan en liep toen een PR van 4.24.00 min. Het afgelopen jaar had hij zich echter beduidend verbeterd en hij wilde dan ook gaan voor ten minste een snellere tijd dan papa René vroeger had gelopen (4.03.4 min) en eigenlijk zelfs onder de 4 minuten.
Ondanks een iets te snelle start, die hij overigens goed herstelde voor het echt te laat was en hij zijn kruit te vroeg verschoten had, finishte hij als 1e in zijn serie in 3.54.38 min. De 2e tijd ooit binnen onze club bij de JPC. Alleen Erik van Agt was ooit sneller met 3.51.5 min (het huidige clubrecord). Misschien moeten we toch nog eens kijken of er niet nog een 1000m wedstrijdje te vinden is aan het eind van het seizoen...
Roel en Lotte naar de baanwedstrijden in Zundert
Een verslag van René van de Ven:
Vanmorgen vertrokken we om 8:30 uur naar Zundert voor de eerste outdoor wedstrijd van het jaar. Roel begint aan zijn laatste jaar als pupil C en wilde meteen laten zien dat ie in de winter goed getraind heeft. De vraag "Papa, wat was jouw record toen jij 8 was..." werd veelvuldig gesteld.
Roel was echter niet als eerste aan de beurt; Lotte mocht het spits afbijten. Haar 40m sprint verliep vlotjes in 10.08 sec. Voor Lotte is het vooral nog ervaring opdoen en aan wedstrijden wennen. Tijdens haar sprint wisselde ze vrolijk rondkijken af met een scherpe bijna boze blik richting de finish. En toen een concurrentje in een naastgelegen baan in haar serie plots struikelde over haar eigen benen en viel, keek ze verbaasd even naar de zijkant. Na even inhouden ging ze dan weer door. Prachtig. Goed voor de tijd was het niet, maar ze leert er (hopelijk) wel van voor de toekomst, zodat ze zich dan niet meer laat afleiden door wat er naast haar gebeurt.
Ze mocht vrijwel meteen gaan verspringen en dat vindt Lotte nog een moeilijk onderdeel. Vooral omdat ze vanaf de balk maar nét in de bak kan landen omdat er natuurlijk nog een dikke meter kunststof ligt na de balk alvorens het zand begint. Bij het inspringen ging het de ene keer wel en de andere keer net niet goed. Niettemin hadden we er samen vertrouwen in.
Tijdens haar eerste poging stond ik echter aan de overkant van de baan want dat was net het moment waarop Roel zijn sprint moest afleveren. En dat deed ie! We hadden vooraf gesproken over zijn start. Die was meestal niet zo goed, maar we hebben er in de training op geoefend. En dat bleek, want vandaag schoot hij als een komeet uit de blokken en behaalde hij een nieuw persoonlijk record (PR) van 7.49 sec. Meteen goed voor de 7e plaats op de allertijden ranglijst van de vereniging! Ook bleef hij zijn grote concurrent (Sebastiaan Vrijmoed, die hem had verslagen bij de Brabantse Kampioenschappen Cross afgelopen februari) nipt voor met 0.02 seconden, terwijl die eigenlijk een sneller PR had. Een goed begin.
In poging 2 sprong Lotte geldig, maar met 1.35m had ze nog geen PR. Maar dat kwam er wel: in poging 3 behaalde ze 1.54m en dat was een nieuw PR met 10 centimeter! Roel sprong een half uurtje later naar 2.75m. Geen PR en ook wat minder ver dan hij had gehoopt, maar ook voor hem geldt dat verspringen niet zijn favoriete onderdeel is. Hij baalde echter wel, want zijn grote concurrent had hem ondertussen ingehaald, dus het zou op het laatste meerkamponderdeel - het balwerpen - aankomen wie zou gaan winnen...
Het balwerpen verliep bij Lotte uitstekend. Hoewel ze een nóg verdere worp had bij het inwerpen, was ze uitermate tevreden met een nieuw PR van 5.65m. Roel had zich goed voorbereid en wist zich nog extra gesteund door een inmiddels lekker doorgekomen aprilzonnetje. De verhoudingen waren vanaf poging 1 direct duidelijk: zijn concurrent wierp in de 13m, Roel verbeterde meteen zijn PR van 19.48m naar 22.26m! En waar zijn concurrent niet meer verder kwam, deed Roel er nog een schepje bovenop en zette zijn PR op 23.77m (tevens goed voor plek 11 op de allertijden ranglijst).
De meerkamp was gedaan, maar natuurlijk hadden we ook ingeschreven voor de afsluitende loopafstand: zowel voor Roel als voor Lotte een 600m. Lotte mocht weer eerst en na een felle start achter de oudere meisjes aan (Lotte zit in de categorie "onder 8", maar is pas 5 en heeft dus meisjes van 6 en 7 jaar tegen) kreeg ze het moeilijk na zo'n 250m. Dat had ik gelukkig goed ingeschat want op dat punt stond ik en heb ik een kleine 100 meter even in de buitenbaan met haar meegelopen. "Traantjes weg, rustig ademen, het gaat supergoed." En zo vlug als de traantjes kwamen, zo vlug waren ze ook weer weg. De laatste 200m verliepen weer helemaal prima en na een hele mooie eindsprint rolde er een nieuwe PR-tijd uit van 3.24.95 min, liefst 15 seconden van haar oude toptijd af. Keurig gedaan: 4 onderdelen, 3 PR's.
Roel deed het zo mogelijk nog beter. "Papa, wat was jouw..." Nou, dat was 2.15.0 min. We bespraken de doorkomsttijden op 200 en 400m die nodig waren voor die tijd: 45 seconden en 1.30 min. Ik zei nog: start niet te snel... Maar na de start waren het Roel en Sebastiaan de grote concurrent die weg schoten en doorkwam in 40 seconden na 200m! Dat werd een zwaar tweede stuk. Roel vertraagde na die snelle start en kwam door in 1.31.5 min. Ik stond net na het tussenpunt en moedigde hem aan. Concurrent Sebastiaan was een maatje te groot, maar ik gaf hem mee dat ie 2 secondjes boven "papa's record" zat. En dat wakkerde het vuurtje aan: hij begon te sprinten en hield het nog tot de finish vol ook. En wat was de tijd? Ja hoor, 2.14.92 min. Een nieuw PR en meteen in de eerste outdoor wedstrijd van het jaar "papa verslagen".
Roel mocht als winnaar van de meerkamp het podium op en nog een keer als nummer 2 van de 600m. Lotte werd verdienstelijk 5e op zowel de meerkamp als de 600m. We hebben uitermate genoten en de organisatie na afloop een dikke pluim gegeven voor de gemoedelijke sfeer en vlot verlopen wedstrijd. Een heerlijke atletiekdag, hopelijk kunnen we er volgend jaar weer opnieuw deelnemen.
René van de Ven
Foto: duimpjes voor Lotte!
Clubrecords bijgewerkt
Het was even veel werk en dat kwam net niet helemaal lekker uit met alle voorbereidingen op het zomerseizoen, maar zojuist zijn alle clubrecords die zijn gevestigd tijdens onze eigen indoorwedstrijden bijgewerkt en gepubliceerd. In tegenstelling tot eerder gemeld waren het er niet 10 maar zelfs 11! Tot op heden onopgemerkt bleef de recordprestatie van Anouk Maus bij de meisjes junioren C op de 50m sprint: 8.2 sec. Ook dat was een clubrecord! Hieronder nogmaals de volledige lijst van verbeteringen tijdens onze indoorwedstrijd:
Roel van de Ven JPC Hoog 1.02 m
Jason Wichman JPA 60m sprint 9.5 sec
Laticha van der Sloot MJC 50mH 10.8 sec
Anouk Maus 50m MJC 50m sprint 8.2 sec
Dylan Wichman JJC 50m sprint 7.0 sec en 50mH 8.6 sec
Alissa van der Sloot MJB 50m sprint 7.7 sec
René van de Ven M35 50m sprint 7.2 sec en 50mH 9.8 sec
Bart Noyen M35 Hoogspringen 1.45m
Ad van Zelst M75 50m sprint 10.3 sec
Foto: hier gaat het mis, maar Bart verbeterde even later toch het clubrecord M35 bij hoogspringen indoor.
Marathonseizoen van start: Henry loopt Marathon...
De eerste marathon in 2023 van een clublid zit er op! Henry van der Schoot liep in Parijs de hele in 4:27:08 uur (netto).
Hij schrijft: "Mooie ervaring erbij, zo lopen met 55.000 andere lopers! En in een mooie stad. Een beter resultaat niet echt, ik denk te veel geëxperimenteerd met eten/drinken tijdens de loop, wat me last opleverde.
Waarschijnlijk Eindhoven in oktober…
Foto: Finish-certificaat van Henry, hij loopt in het rode shirt.
Jelle en Jason openden het baanseizoen in Best
Een verslag van Arie Wichman
Op zaterdag 1 april werd bij AV Generaal Michaelis in Best de Openingswedstrijd Pupillen gehouden. Voor Atletiek Oirschot namen daar Jelle van Luijtelaar en Jason Wichman aan mee. Beiden hadden zich ingeschreven voor de meerkamp (Vortex, verspringen, 60 meter, polstokverspringen) en de 1000 meter. Het weer was niet optimaal (veel wind), maar gelukkig bleven de voorspelde stortregens in Best uit.
Op het eerste onderdeel Vortex wierp Jelle als eerste 19,50 meter. Jason wierp 30,50 meter, hetgeen voor hem een nieuw PR betekende. Jelle werd met zijn worp 7e en Jason 1e. Op het tweede onderdeel (verspringen) werden Jelle (2,40 m) en Jason (3,15 m) respectievelijk 9e en 1e. Op het derde onderdeel (60m sprint) konden door de aanzienlijke tegenwind geen PR’s worden verbeterd. Jelle wist met een tijd van 13,4 sec (PR 11,6 sec) beslag te leggen op de 11e plaats, Jason werd 1e met een tijd van 9,8 sec (PR 9,5 sec).
Ondanks dat het vierde onderdeel (polstokverspringen) een “specialisatie” van AVGM-atleten was, wisten onze atleten hier toch beslag te leggen op een 3e plaats met 3,45 m voor Jelle (net onder zijn PR van 3,50) en een 1e plaats met 4,15 voor Jason (voor Jason was dit de eerste keer in een wedstrijd, dus eerste PR).
Hiermee werd de Meerkamp afgesloten en werd het eindtotaal opgemaakt. Met 141 punten wist Jelle beslag te leggen op een mooie 7e plaats, hetgeen extra knap was gezien de vervelende blessure waar Jelle de laatste maand van moest herstellen. Met een totaal van 281 punten op de meerkamponderdelen werd Jason uiteindelijk 1e.
Het laatste onderdeel (1000 meter) maakte geen deel uit van de Meerkamp en de prestatie daar werd dus niet meegeteld in het totaal van de Meerkamp. De tijden die onze atleten neerzetten waren goed voor een 6e plaats (Jelle met een tijd van 4:47,2 sec) en de 1e plaats (Jason met een tijd van 3:56,7). Weer een vruchtbare dag dus voor Atletiek Oirschot en fijn voor de atleten om weer de eerste buitenwedstrijd te kunnen doen.
Foto: wind tegen op de 60 meter!
Laatste woensdagmiddagtraining van het seizoen
Vandaag was de laatste keer dat we met de woensdagmiddaggroep de hei in gingen. Nu de zomertijd is ingegaan kunnen we weer met de recreantentrainingen op woensdagavond mee. We hervatten de trainingen weer in oktober.
Foto: de laatste woensdagmiddagtraining werd afgesloten met koffie en koek.
Elf clubrecords bij de indoorwedstrijden
Vandaag organiseerden we voor de tweede keer indoorwedstrijden in De Kemmer. Ook de jeugd van AVGM uit Best was present, voor hen waren het de Clubkampioenschappen Indoor.
Door onze leden - voornamelijk jeugd - werden maar liefst 11 clubrecords verbeterd.
Verslag volgt nog, de uitslagen en de foto's van Luc Kenter en Ad van Zelst staan in het FOTOBOEK.
Foto: de stemming zat er goed in bij onze junioren!
Roland en Marieke zijn de clubkampioenen cross ...
Vandaag waren de Clubkampioenschappen Cross, de eerste volwaardige sinds 2019. In 2020 ging het niet door vanwege de coronapandemie en in 2021 en 2022 om dezelfde reden alleen voor de jeugd.
Roland van Loon liep goed vandaag, zei hij na afloop. Maar het had ook wat minder gemogen, want weer won hij met ruime voorsprong de wedstrijd en daarmee voor de negende keer het kampioenschap. Bij de vrouwen was Marieke Meeuwis de snelste. Zij moest er wel voor knokken, bij de finish had ze maar 5 seconden voorsprong op Ria Pijnenburg. Er waren 51 deelnemers.
De uitslagen en de foto's zijn gepubliceerd.
Ook onze jeugd liep de Clubcross!
Een verslag van René van de Ven
Zondag 12 maart 2023 was het prachtig zonnig winterweer met behoorlijk aangename temperaturen. De atleetjes hoefden geen kou te lijden of natte voeten te halen zoals bij sommige eerdere wedstrijden dit seizoen.
De organisatie besloot de twee geplande starts van de jeugdcategorieën samen te voegen tot één start zodat iedereen lekker tegelijk kon lopen. Hoewel er voor alle deelnemers een mooie prijs in het verschiet lag, moest er wel eerst nog gefinisht worden natuurlijk. Voor sommige deelnemers was het de eerste cross van het seizoen of zelfs de eerste crosswedstrijd ooit. Toch een spannend moment, wat je terug zag net voor de start bij bijvoorbeeld Lotte van de Ven (2018), de jongste deelneemster van allemaal, die eventjes niet meer durfde maar natuurlijk toch gewoon van start ging.
Iedereen had gelukkig een prima start en direct nam Dylan Wichman (JJC, 14-15 jaar) - volgens verwachting - de leiding. Daarachter was het toch enigszins verrassend Roel van de Ven (JPC, 8 jaar) die op plek twee de eerste bocht door ging en daarna volgde een langgerekt lint van atleten. Iedereen liep de middenronde (1060m) die ook bij de Auwjoarscross wordt gelopen. Voor de jonkies was dit een flinke kluif, want die liepen bij de AJC nog de kleine ronde (ca. 780m). De drie deelnemende junioren (Dylan, Tim (JJC) en Anouk (MJC)) liepen de middenronde 2 keer om aan hun gebruikelijke afstand te komen. Zij deden dit met verve door hun races goed in te delen en zodoende een hoog tempo te onderhouden gedurende de hele race. Dylan was uit zicht, maar Anouk en Tim bleven op korte afstand van elkaar lopen en liepen hun afstand met zo'n 13 km/h!
De overige jeugdleden liepen dus één ronde, maar ook daar werd op individueel niveau zeer goed gepresteerd, zo zagen ook alle aanwezige trainers. Demi van Hout, Emira Muzabekova (MPA, 10-11) en haar broertje Emin Murzabekov (JPB, 9) liepen bijvoorbeeld voor het eerst een crosswedstrijd. Alledrie leverden ze een goede prestatie af, maar vooral Emin liep soepel en vloog met grote passen door het bos rondom ons veld. En wat te denken van Nienke Vasen (MPA), die haar 9e cross van het seizoen liep en opnieuw een enorme eindsprint afleverde zoals we die van haar kennen.
Ook voor Tijs Blankers (JPA) was het zijn eerste cross van het seizoen en ook hij liep opvallend lichtvoetig en raffelde zijn ronde af met meer dan 12,3 km/h. Voor hem was in zijn categorie Jason Wichman ongenaakbaar, maar hij hield Finn Denissen (ook 1e cross van het seizoen) en Jelle van Luijtelaar knap achter zich. Overigens nog zeker het vermelden waard is dat Jelle de cross zeer knap volbracht nadat hij bij een wedstrijd pakweg 6-8 weken geleden nog door domme pech een spierscheuring had opgelopen! Veel respect voor deze comback! We noemden al drie meisjes pupillen A, maar de snelste van allemaal was Bouke van der Heijden die ogenschijnlijk moeiteloos met ferme tred haar ronde volbracht.
En zo leek het bijna bij al onze jeugdatleetjes te gaan: allen kwamen zeer goed voor de dag en niemand leek de race onjuist te hebben ingedeeld. Dat betekende niet dat het niet zwaar was, met name voor de eerder genoemde Lotte van de Ven van net 5 jaar oud. Tot 800m liep ze keihard op kop van haar categorie, maar toen was de tank leeg en dat is ook niet gek op die leeftijd. Anna Vijlbrief is een paar jaartjes ouder (wel zelfde categorie, allebei MPC, tot 8 jaar) en zij plaatste nog een versnelling in de laatste 300m om zo de 1e plaats op te eisen, voor Lotte. Roel van de Ven was de enige jongens pupil C, dus over winnen hoefde hij zich geen zorgen te maken. Toch wilde hij (in ook voor hem zijn 9e en laatste cross van het seizoen) nog een goede wedstrijd afleveren en dat lukte door als 3e overall over de streep te komen, enkel na Dylan (die nog een ronde meer moest lopen) en Jason in een tijd waarmee hij de Auwjoarscross zou hebben gewonnen bij een categorie hoger! Een topprestatie dus van alle deelnemende jeugdleden en dus voor allen een mooie beker voor die prestaties en een grote pluim voor deelname.
Voorafgaand aan de prijsuitreiking mochten de jeugdleden met de meeste deelnames aan de Kempische Crosscompetitie (Nienke liep ze alle 8!) ook nog een natura-prijsje uitzoeken en terwijl de jeugd aan een zakje chips en bekertje ranja zat bedankte René (die de prijsuitreiking van de jeugd verzorgde) nadrukkelijk, en dat herhalen we hier graag nog eens, de vrijwilligers van onze vereniging die de organisatie vormen en de kampioenschappen in goede banen hebben geleid. Want zonder vrijwilligers geen vereniging!
Wij hopen iedereen weer te zien bij onze eigen indoorwedstrijd (samen met GM uit Best) aanstaande zaterdag in De Kemmer en daarna: op naar het baanseizoen!
Sportieve groeten namens de (jeugd)trainers!
Foto: pupil Roel zit junior Tim op de hielen!
Bij het overlijden van Cees Verkooijen
We kregen het trieste bericht dat Cees Verkooijen op 80-jarige leeftijd is overleden. Cees was vanaf het begin lid van onze vereniging en kwam met Martien van Geenen op het idee om ook trainingen voor recreanten te gaan geven.
Dit werd meteen na de start in 1987 een doorslaand succes. Er was al snel een jaarlijkse toename van deelnemers, die ook lid werden van de club. Toen er meer trainers nodig waren organiseerde Cees een bijscholingscursus op zaterdagmorgen, waarbij de puntjes in een fijne sfeer op de i werden gezet. Cees regelde vergaderingen met de trainers waarin kon worden bijgepraat en overlegd. Ook organiseerde hij jaarlijks een uitje met de trainers en hun partners.
Cees had een vrolijk karakter, toonde veel begrip en waardering en was een voorbeeldig lid. Later werd mede op initiatief van Cees de Stichting Atletiekbelangen Oirschot opgericht, die oorspronkelijk bedoeld was om de atletieksport in Oirschot te stimuleren en tegenwoordig de reserves voor onze accommodatie beheert.
Ook nadat Cees verhuisde naar Haaren bleef hij zich nog lang voor ons inzetten. Hij heeft het joggen met zijn hond nog jaren volgehouden en Kampina kende hij als zijn broekzak. Kort geleden trof hem een ernstige ziekte die hij niet kon winnen.
Een warm, bevlogen mens is van ons heengegaan.
Lees meer over Cees bij '25 jaar recreantentrainingen' onder ALGEMENE INFO > Historie Atletiek Oirschot, onderaan
De foto is gemaakt op 1 april 2007 toen we 20 jaar recreantentrainingen vierden. Cees staat op de achterste rij, tweede van links (met snor)
Nienke reikt KCC beker uit aan Roel
Zaterdag 25 februari 2023 werd de laatste cross van het Kempische Cross Circuit gelopen in Waalre/Eindhoven. Nienke hield voor onze jeugd de eer hoog (en liep zo ongeveer 4 minuten sneller dan vorig jaar!!), want grote afwezige was Roel van de Ven. Roel was met zijn zusje Lotte naar een indoorwedstrijd in Dordrecht om daar te proberen het 31 jaar oude clubrecord verspringen (van vader René) te verbeteren (wat helaas net niet lukte: 8 cm te weinig). Voor Lotte was het haar eerste wedstrijd ooit buiten de eigen vereniging en hoewel het soms best wel spannend was, vond ze het toch heel leuk.
Nienke liep dit jaar als enige alle crossen van het circuit en eindigde op een keurige 6e plaats in het overall puntenklassement. Roel had het in de eerste 7 crossen van het circuit zo goed gedaan dat hij niet meer in te halen was (na de 6e cross al) in het eindklassement en dus wachtte hem een super mooie prijs voor de eerste plaats...maar hij was er dus niet. Gelukkig was Nienke er dus wel en zij mocht het podium beklimmen en de beker in ontvangst nemen. Een dag later reikte zij zelf de beker weer uit aan Roel.
Proficiat!
Foto: Nienke reikt de beker uit aan Roel (links) en Lotte geniet tijdens de indoor in Dordrecht (rechts)
Hennie van Rijt is de vrijwilliger van het jaar
Bij de algemene ledenvergadering werd onze voorzitter Hennie van Rijt uitgeroepen tot vrijwilliger van het jaar. En dat is verdiend! Hennie is al heel lang lid van de club, heeft zich ingezet als trainer, vrijwilliger en is sinds 2019 voorzitter. In de afgelopen jaren heeft hij samen met zijn medebestuursleden de vereniging door de coronacrisis geloodsd, wat hem door zijn rust en heldere communicatie goed afging. Hennie is ook de initiatiefnemer van de trainingsgroep voor ouderen, een succes gezien het aantal nieuwe leden dat het heeft opgeleverd.
Het comité dat de winnaar kiest bestaat uit de laatste 3 vrijwilligers van het jaar: Hans Hoogmoet, Ingrid van der Schoot en Leny de Croon.
De jaarvergadering verliep verder in een gemoedelijke sfeer. Miranda Kemps kreeg met applaus van de aanwezige leden als zesde lid zitting in het bestuur. Er waren 45 leden aanwezig.
Foto: Hans Hoogmoet overhandigde met een mooie toespraak de bloemen aan Hennie.
Paarse Bos Cross: mooie afsluiting cross-seizoen
Atletiekvereniging E.S.A.V. Asterix organiseerde vandaag in de bossen bij de "Hut van Mie Pils" in Waalre voor de tweede maal de Paarse Bos Cross. Deze cross is dit seizoen de laatste wedstrijd in een serie van acht crossen, die samen de Kempische Cross Competitie vormen.
Het parcours van de Paarse Bos Cross is grotendeels vlak en niet echt spectaculair om te lopen. Maar de spanning rond het eindklassement van de Kempische Cross Competitie brengt bij de deelnemers toch een gezond gevoel van spanning teweeg. Het was op deze dag echt winterweer en de koude noordenwind maakte het uur voor de start niet echt prettig voor de deelnemers. Maar dat veranderde snel toen de start was gevallen. Wanneer er in een bos wordt gelopen loopt de lichaamstemperatuur bij de deelnemers snel op en dat was vandaag ook het geval.
Bij de deelnemers van Atletiek Oirschot leverde Martien van de Ven bij de Masters M70+ een spannende strijd met zijn rivaal Johan Litsenburg. Tijdens de wedstrijd probeerde Johan voortdurend om Martien los te lopen. Maar dat liet Martien niet gebeuren en zo werd het een spannende finish, die eindigde in een overwinning van Martien met 5 seconden voorsprong op Johan.
Nellie van Beers is een vaste waarde bij de deelnemers van Atletiek Oirschot. Deze doorzetter liep bij de Masters V65+ weer naar een mooie tijd. Zij werd opnieuw eerste in haar categorie, waarin zij inmiddels al Kempisch crosskampioen was geworden.
De andere Kempisch crosskampioen uit Oirschot, Roel van de Ven, was er vandaag niet en daarom nam Nienke Vasen de ereprijs van Roel mee naar Oirschot. Nienke Vasen is het enige jeugdlid van Atletiek Oirschot dat aan alle 8 crossen van de Kempische Cross Competitie heeft meegedaan. Daarvoor verdient zij zeker een compliment.
Al met al is de Paarse Bos Cross voor Atletiek Oirschot een mooie afsluiting geworden van het cross-seizoen. De winter is bijna voorbij en nu kan het blikveld verlegd worden naar de wegwedstrijden. Hopelijk brengt dat net zoveel successen als in de afgelopen maanden.
Foto (Désirée Vasen): het podium Mannen 70+ met Johan Litsenburg, Martien van de Ven en Kees Smetsers
Groeten uit Schoorl !
Vandaag liepen Kees Smetsers en Antoinet Hems de 30 km in de Groet uit Schoorl Run. Ze liepen samen met oud-lid Henk van Gerven en kwamen in 3:04 uur over de finish. Mooie prestaties!
Ze kwamen er ook nog Peter Cras van AVGM tegen.
Bekijk de foto's in 2023 van de Bali-Runners, klik hier
We hebben weer een kampioen erbij!
Nadat vorige week Roel van de Ven bij de JPC zijn kampioenschap bij de Kempische Cross Competitie veilig stelde, was het nu Nellie van Beers. Ze werd vandaag eerste van haar categorie V65 bij de Wedertcross in Valkenswaard en is niet meer in te halen in de laatste wedstrijd. Ook Martien van de Ven presteerde uitstekend, hij won de categorie M70.
Bij de jeugd was het weer Roel van de Ven die bij de JPC de overwinning opeiste. Nienke Vasen was verder de enige jeugd-deelnemer uit Oirschot. Ze doet het toch maar, bravo!
Foto: Martien van de Ven en Nellie van Beers op het podium
Roel van de Ven 2e van Brabant
Roel liep vandaag in Dongen het Brabants Kampioenschap Cross. Nadat hij vorige week al de regio titel had veroverd met een machtige eindsprint werd hij vandaag 2e op het BK Cross. Opnieuw dankzij een hele goede eindsprint die hem in de laatste rechte lijn van positie 4 naar de zilveren plek bracht. Een verslag van René:
Brabants Kampioenschap Cross, Dongen, 5 februari 2022
Ik had Roel nog nooit zo nerveus gezien als vanochtend. Handjes voor het gezicht bij de start, in afwachting van de starter die het signaal "op uw plaatsen" zou geven. Eerder die ochtend was het niet anders. Hij fokte eigenlijk zichzelf zo erg op dat ie bijna niet meer wilde starten. Zo zie je toch wat een heus kampioenschap met zich mee kan brengen. Daarom is het goed er al op jonge leeftijd mee te beginnen en belangrijke ervaring op te doen; te leren dat een kampioenschap uiteindelijk niet anders is dan een gewone wedstrijd. Ik zei dan ook hetzelfde als elke wedstrijd tegen hem: "Doe je best en als je op de finish helemaal kapot bent, heb je het altijd goed gedaan."
Zijn grote concurrent bij de Kempische Cross Competitie (Vincent Kamali) deed ook mee. Ze liepen dus beiden in een voor hen onbekende regio, tegen veel jongens die ze niet kenden. Dat verbroedert en dus werd er samen met Vincent ingelopen. Het was een zwaar parcours: de jongens liepen ruim 1 km en moesten daarbij over diverse heuvels en een flink stuk (ca. 180m) door los zand. Het parcours was verder breed en je kon er goed inhalen. Roel startte in tegenstelling tot de laatste cross in Best vandaag niet super goed en verdween ongeveer als 9e de bocht in om het eerste bosje heen. Hij herstelde zich echter goed en kwam er als 6e weer uit. Vincent liep 2 plaatsen voor hem, dus ik spoorde Roel aan om zijn concurrent in het oog te houden en indien mogelijk er bij te blijven.
Ik sprintte naar het volgende punt waar de jongens langs zouden komen en zag dat ie de opdracht perfect vervuld had en bij Vincent en de nummer 3 was gekomen. De gedoodverfde favoriet lag al 30 meter voor, maar de nummer 2 in de wedstrijd was niet ver weg. Voor ik naar het laatste punt rende, waar ik ze tijdens de race kon aanmoedigen, gaf ik ze nog mee: laat je van die berg vallen, lange passen! Op volle snelheid doken ze de helling af, op naar de laatste lus van het parcours voor de eindsprint zou beginnen.
De laatste rechte lijn was zo'n 80 meter over los zand. Een zware sprint zou het dus worden, maar dat ligt Roel wel. Op zo'n 200m voor de finish kon ik ze nog één keer aanmoedigen. Kom op jongens, met zijn tweeën er naartoe nu! Alles uit de kast! Ze waren moe van de zware ondergrond en logisch ook na zo'n intense wedstrijd. Vincent loste, maar Roel zette een versnelling in en liep langzaam maar zeker de laatste meters van het gat dicht dat hem scheidde van de nummer 2 in de wedstrijd. De finish kon ik niet zien, maar het was opnieuw super spannend. Zilver of brons?
Met grote vraagtekens in mijn ogen, maar bovenal nog veel meer trots, kwam ik bij Roel die na de finish in de armen van mama en zusje Lotte was gevallen. "En???" En ja dus, toch weer met zo'n fameuze eindsprint een plek opgeschoven. De eindsprint was gefilmd en dus kon ik nog mooi terugkijken hoe hij in de laatste 5 meter voor de streep de tegenstander toch nog passeerde. Tweede van Brabant, een eerste kampioenschapsmedaille (de winst op het Open Zuid-Hollands Kampioenschap voor Pupillen C in 2022 niet meegeteld). Roel moest even bekomen van de zware race, maar kon daarna toch met een 'big smile' het podium beklimmen. Super goed gedaan!
Indoorwedstrijden in Sittard met Dylan en Tim
Zondag 5 februari namen Tim van Luijtelaar en Dylan Wichman als vertegenwoordigers van Atletiek Oirschot deel aan de Junioren C wedstrijden bij AV Unitas in Sittard. Een verslag van Arie Wichman:
Hoewel het meerkamp-onderdelen betrof werd de prestatie van elk onderdeel niet apart in punten omgezet en dus ook geen totaal puntenaantal meerkamp aan het eind van de wedstrijd. Op de agenda stonden de 60 meter horden, kogelstoten, 60 meter sprint en verspringen. Al snel werd duidelijk dat op er op alle onderdelen geduchte concurrentie te verwachten was, toen bleek dat veel atleten niet op alle vier de onderdelen hadden ingeschreven, maar alleen op het onderdeel waarin zij gespecialiseerd waren. Kortom, er moest een tandje bij voor onze (all-round-)atleten.
Op het eerste onderdeel, de 60 meter horden, werden door Tim (12,08 sec) en Dylan (9,93 sec) goede tijden neergezet. Ondanks de concurrentie van loopspecialisten werden toch respectievelijk een 6e en 3e plaats gehaald op dit onderdeel. Voor Tim was dit een nieuw PR.
Bij het kogelstoten zette zowel Tim (5,55 m) als Dylan (9,31) beiden een nieuw PR neer met uiteindelijk een 6e en 2e plaats op dit onderdeel.
Het derde onderdeel was de 60 meter sprint. Ook hier kwamen de sprintspecialisten weer aan de start. Er moest gezien de grote van de groep eerst een serie gelopen worden alvorens de finale kon worden gelopen. In de serie werd Tim 10e (9,34 sec) en Dylan 3e (8,10 sec). Dylan mocht door naar de finale en werd ook daar 3e.
Met het laatste onderdeel, het verspringen hebben onze beide atleten een haat/liefde verhouding. Daarbij komt dat Tim een jaartje in de “lappenmand” heeft gezeten en weer moet opbouwen. Het PR van beide atleten stond al geruime tijd en een verbetering wilde maar niet lukken. Tim kon maar geen “hoogte” vinden en Dylan kwam maar niet uit met de aanloop. Dylan besloot na 8 keer een foute afzet (en/of verkeerde afzetbeen) bij het inspringen het er bij te laten en een oud advies van René van de Ven op te volgen: gewoon gaan, een eerste geldige sprong maken (afstand maakt niet uit) en daarna alles of niets. Met het verkeerde been lukte het Dylan toch nog in de eerste poging een geldige sprong van 4,73 m neer te zetten. Nu kon hij zonder risico bij de volgende pogingen wat zaken uitproberen. Tim sprong in zijn 1e poging 3,42 m. De snelheid was er maar het ontbrak duidelijk aan hoogte. Er was dus meer te halen. Uiteindelijk wist Tim na het zien van de slowmotion-video zijn hoogte te vinden en sprong 3,85 m. Deze sprong was goed voor een 9e plaats en belangrijker nog: eindelijk weer een PR op dit onderdeel. Hetzelfde gold voor Dylan. Nu er een geldige poging stond was de druk weg en maakte hij een mooie sprong (nu wel met goede afzetbeen) van 4,92 m, goed voor de 2e plaats. De vloek voor beide atleten op dit onderdeel doorbroken en eindelijk weer de weg omhoog gevonden, bekroond met een nieuw PR voor beiden.
Aanvulling beheerder uitslagen: de resultaten verspringen en 60 m sprint van Dylan betekenen allebei een nieuw clubrecord!
Jelle en Jason naar de indoor in Gemert
Jelle van Luijtelaar en Jason Wichman waren vandaag namens Atletiek Oirschot in Gemert om daar deel te nemen aan de indoor meerkamp Pupillen A, georganiseerd door GAC Gemert. Een verslag van Arie Wichman:
Op de agenda stonden 35 meter horden, hoogspringen, kogelstoten en tot slot 35 meter sprint. Het eerste onderdeel, de horden, is een lastig technisch nummer, maar hier zette zowel Jelle (8,3 sec) als Jason (6,4 sec) nette tijden neer en voor beiden een verbetering van het PR.
Op het tweede onderdeel hoogspringen zorgde Jelle voor een verrassing door zijn oude PR van 0,85 cm met maar liefst 20 cm te verbeteren naar 1,05! Een zeer knappe prestatie en mogelijk zat er nog meer in als Jelle bij zijn laatste poging niet geblesseerd was geraakt door een spierscheurtje in zijn bovenbeen. Ook Jason verbeterde zijn PR van 1,10 naar 1,20.
Op het derde onderdeel kogelstoten stootte Jelle, ondanks zijn blessure, de kogel toch nog 5,10 m, wat hem eveneens een nieuw PR opleverde. Jason was altijd al sterk op dit onderdeel, maar overtrof zichzelf met een afstand van maar liefs 8,20 m en daarmee had ook hij een nieuw PR.
Tot slot de 35 meter sprint. Jelle wilde ondanks zijn blessure toch deelnemen en zette een tijd neer van 7,2 sec. Met een tijd van 5,8 sec voor Jason, haalde beide pupillen ook hier een nieuw PR.
Na optelling van alle punten haalde Jelle ondanks zijn blessure toch nog een 24e plaats met 119 punten. Jason haalde de 1e plaats met 259 punten. Het was een leuke dag en door de verbetering van de PR’s op alle vier de onderdelen voor beide atleten een sportieve prestatie van formaat!
Foto (Arie Wichman): Jason op het podium, eerste!
Aanvulling van de beheerder uitslagen: de indoorwedstrijden waren Athletic Champs-wedstrijden. Omdat daarbij geen officiële jury aanwezig is worden hiervan in onze uitslag- en recordlijsten geen pr's en cr's geregistreerd.
Prijswinnende foto gemeentemagazine Oirschot
Vanavond werd bekend gemaakt wie de beste foto's hadden ingestuurd voor de Gemeentegids 2023. Op de voorpagina prijkt groot een foto van de Triatlon Het Groene Woud, gemaakt door Ad van Zelst. Ook staat er nog een foto van Ad bij van 3 finishers van de triatlon: onze leden Henk van den Oord, Kees Smetsers en Johan Pijnenburg. Mooie publiciteit voor onze vereniging die mede-organisator is van de triatlon!
De winnaars van de 2e en 3e prijs waren Thomas Segers en Suzan Bastings.
Foto: de prijswinnaars met burgemeester Judith Keijzers-Verschelling.
René reed even naar Sittard
Natuurlijk moest René van de Ven vanmiddag bij de Joe Mann Bosloop zijn om daar zoon Roel te coachen. Maar eerst reed hij nog even naar Sittard. Er stond namelijk nog geen clubrecord gewichtwerpen indoor bij de M35. En de club in Limburg is de enige plek en enige wedstrijd in Nederland, en voor zover bekend ook in België, waar indoor gewichtwerpen wordt georganiseerd. Zodoende, zonder voorbereiding, toch een resultaat waar hij tevreden mee kan zijn: 8,77 m en dus clubrecord M35 gewichtwerpen indoor 15,88 kg.
Foto uit archief. Voor de duidelijkheid: dit is kogelstoten, gewichtwerpen is iets heel anders.
Roel van de Ven is kampioen in de Kempische Cro...
Dit verslag had ook in het Weekjournaal moeten staan, maar door een vergissing is het verslag uit 2022 geplaatst. Toen werd Roel ook kampioen, bij de mini-pupillen.
Roel van de Ven, een van de heel jonge pupillen van Atletiek Oirschot, had in de voorgaande vijf wedstrijden van de Kempische Cross Competitie zoveel punten verzameld dat hij bij de Joe Mann Bosloop in Best kampioen kon worden. Het moet voor Roel een heel spannende dag zijn geweest, zeker toen de starter te vroeg wilde starten en Roel bijna te laat bij de start was.
In de wedstrijd raakte Roel ongeveer 15 meter achter op de eerste, maar met een machtige eindsprint ging hij in de laatste tien meter naar de finish zijn grootste concurrent voorbij en finishte als eerste. Hij had zijn doel bereikt en werd met nog twee wedstrijden te gaan onbereikbaar in het eindklassement van de categorie Pupillen JPC/U9 van de Kempische Cross Competitie. Dit was het tweede kampioenschap op een rij voor Roel (vorig jaar werd hij eerste bij de minipupillen). Een heel mooi resultaat voor deze jongen, die daar hard voor heeft moeten trainen.
Het is mooi om te zien hoe fanatiek en met veel plezier de junioren en pupillen van Atletiek Oirschot trainen en aan wedstrijden deelnemen. Sommige van hen komen zo nu en dan op het podium, anderen niet. Het resultaat aan de finish is echter niet het belangrijkste doel. Het plezier tijdens de trainingen en de wedstrijden en de onderlinge vriendschap zijn veel belangrijker. In dat opzicht is het bij elke wedstrijd mooi om te zien dat junioren en pupillen zoals bijvoorbeeld Jelle van Luijtelaar, Nienke Vasen, Lotte van de Ven, Tim van Luijtelaar, Bram Gerritsen en Imke van Veen elke keer vol enthousiasme in de kleuren van Atletiek Oirschot naar de finish rennen. Zij zijn de toekomst van deze mooie atletiekvereniging en daar moeten we allemaal heel zuinig op zijn.
Tijdens de Joe Mann Bosloop waren er bij de senioren en masters ook ereplaatsen voor Nellie van Beers (eerste plaats V65) en Kees Smetsers (tweede plaats M70). Dat gaf deze dag voor Atletiek Oirschot een gouden randje.
Tekst Kees Smetsers, foto Hennie van Rijt
Bekijk de UITSLAG en het FOTOBOEK
In de tussenstand van de KCC staan nu Roel van de Ven (JPC), Nellie van Beers (V65) en Kees Smetsers (M70) eerste en Nienke Vasen (MPA) vierde!
Dylan bij de NK in Apeldoorn
Onze clubgenoot Dylan Wichman nam namens Atletiek Oirschot vandaag deel aan de NK indoor voor Junioren C in Apeldoorn.
Dylan kwam uit op de 60 meter horden, hoogspringen en de 60 meter sprint. Als nieuweling in de Junioren C bij een NK was het even wennen aan nieuwe afstanden en de strenge regels. Het lange wachten tussen en tijdens de onderdelen en ook het feit dat trainers alleen vanaf de tribune aanwijzingen konden roepen waren niet bepaald ideale omstandigheden.
Op de serie 60 meter horden liep Dylan een uitstekende tijd van 9.92 seconden. Deze tijd was goed voor een plaats in de halve finale. In de halve finale was de tijd 10.06 sec, niet genoeg voor de finale. Het goede nieuws was dat na het bekijken van de filmpjes van de race, René precies kon aangeven waar Dylan tijd verloor en waar dus aan gewerkt kon worden.
Het hoogspringen verliep voor Dylan met een sprong van 1,50 meter (PR = 1,55) niet zoals gehoopt. Met name op dit technische nummer was het lastig dat er geen trainers bij mochten zijn om aanwijzingen te geven. Hoewel René nog wel zijn best deed die vanaf de tribune te geven.
Laatste onderdeel was 60 meter sprint, waar in de serie een tijd van 8.17 sec. werd neergezet, welke toegang gaf tot de halve finale. In de halve liep Dylan iets minder snel (8.26 sec) en dat was niet voldoende voor de finale. Maar voor de eerste keer als junior C deelnemen aan het NK en op twee van de drie onderdelen in de halve finale staan is een knappe prestatie. Ook voor de trainers waren er lichtpuntjes. Bij het zien van de filmpjes op de verschillende onderdelen van Dylan, werd duidelijk dat hier nog meer in het vat zit. En daar gaan we aan werken!
Foto: Dylan en René in het Ominsportcentrum in Apeldoorn
Bekijk hier de UITSLAG
Roland van Loon Nederlands Kampioen Oriëntatiel...
Tot zijn verrassing werd ons clublid Roland van Loon vandaag Nederlands Kampioen Oriëntatielopen Middle Distance. Het kampioenschap vond plaats op Kootwijkerzand, het grootste stuifzandgebied van West-Europa. Daar moesten de lopers, met behulp van landkaart en kompas, zo snel mogelijk 24 posten vinden die uitgezet waren in het bos en op de stuifzandvlakte. Geen eenvoudige opgave, waarbij de winterse omstandigheden het lopen nog extra zwaar maakte doordat de zandvlakte met een laagje sneeuw was bedekt. Roland won de wedstrijd over 6,5 kilometer met anderhalve minuut voorsprong op de nummer twee. Door deze overwinning heeft Roland zich tevens gekwalificeerd voor het Wereldkampioenschap Oriëntatielopen voor elites, dat komende zomer in Flims Laax (Zwitserland) zal plaatsvinden.
Foto uit archief
De recreanten gingen wandelen!
Vanmorgen waren de wegen en paden bedekt met een laag hard bevroren sneeuw. Te riskant om met grote groepen te gaan hardlopen, werd besloten. In plaats daarvan zijn we met de recreanten gezamenlijk de bossen ingetrokken, onder leiding van Pieter Smits. Het was een mooie route, waarvan iedereen genoten heeft.
Ook onze wandelgroep genoot van het sneeuwlandschap. Daarvan is de laatste foto, gemaakt door Toon de Croon.
De foto's staan in het FOTOBOEK
Gewoon zomaar… (na de Dieprijtcross)
Ook Nienke Vasen deed mee met de Dieprijtcross. Haar moeder Désirée schrijft:
Sinds een paar jaar heb ik een dochter bij Atletiek Oirschot. Wat ik zo fijn vind aan deze club is dat iedereen mag zijn zoals die is. De ene sport om te winnen en de ander om lekker bezig te zijn, alles mag.
Onze dochter is geen sterke loper maar maakt wel vorderingen. Ook doet ze aan elke crosswedstrijd mee, ondanks dat ze elke wedstrijd laatste is. Maar daar ligt ze niet wakker van. Ze doet mee omdat ze karakter heeft, ze bij een club zit en er daarvoor is en omdat ze lekker in beweging wil blijven. Top dus.
Nu kijk ik vaak op de website en zie ik de verslagen. Daar ligt de nadruk vooral op presteren en resultaten. En podiumplaatsen. Vandaar dat ik ook even een ander stuk wil schrijven…
Natuurlijk is het super knap dat er podiumplaatsen behaald worden, maar voor de kinderen die deze niet behalen is het niet leuk als er over hen niets gezegd wordt. Meedoen is ook winnen, laten zien dat je voor de club uitkomt. En zolang je je best doet is het oké! Facebook ben ik daarom juist anders gaan benaderen. Daarop wil ik juist benadrukken waar Atletiek Oirschot ook voor staat.
Meedoen is winnen, dat is het motto.
Wat wij ook merken is, dat er steeds minder jeugdleden meedoen aan de wedstrijden en dat is wel echt jammer. Hoe leuk is het om met z’n allen aan te komen, elkaar aan te moedigen en iedereen laten zien wat voor mooie en fijne club Atletiek Oirschot is.
Ook ben ik als ouder betrokken bij de club achter de schermen, de Grote Clubactie en de jeugdcommissie. Dit om de club te ondersteunen. Je leert ook de mensen kennen, wat fijn is. En ze hebben de hulp van ouders ook gewoon nodig.
En als laatste nog een compliment voor de trainers, zij staan elke week klaar voor de leden. Ook tijdens de wedstrijden. Die zijn echt goud waard.
Deze club mag gewoon gezien en gehoord worden!
Foto: Nienke komt over de finish bij de Auwjaorscross. Ze vliegt!
Oirschotse successen in de Dieprijtcross
Vandaag kon de vlag weer uit voor Atletiek Oirschot! In de Dieprijtcross in Eersel werd Nellie van Beers eerste bij de V65, Martien van de Ven eerste bij de M75, Roel van de Ven tweede bij de JPC en Kees Smetsers derde bij de M75.
Een verslag van Kees Smetsers:
Atletiek Oirschot doet weer echt mee!
Zondag 15 januari kwamen er eindelijk weer eens een relatief groot aantal atleten van Atletiek Oirschot aan de start van een hardloopwedstrijd. Vandaag was het de vijfde cross van de Kempische Cross Competitie en die werd deze keer gehouden in een koud en winderig Eersel (de Dieprijtcross).
De senioren en masters moesten vier ronden van 1800 meter lopen op een parcours door de bossen bij Camping Terspegelt. Het parcours was goed te lopen met maar een paar natte gedeelten. De heuveltjes met de vele bochten waren wel een beetje lastig. Roland van Loon, Edwin van de Ven en Léon Brands gingen hard van start en hielden dat tot het einde vol, maar ja, het zijn nog jonge kerels. Alle drie liepen ze héél snelle tijden, die echter (net) niet genoeg waren voor het podium. Bart Noyen kan normaliter ook een super snel tempo lopen , maar worstelde op deze dag met een rugblessure.
Bij de "oudjes" (met alle respect) vocht Martien van de Ven een duel uit met Johan van Litsenburg, dat de volle vier ronden duurde en dat pas op het einde werd beslist. Het leverde Martien een eerste plaats op in de categorie M70. Op het podium werd hij geflankeerd door Kees Smetsers, die derde werd en voor het eerst in zijn leven een beker kreeg. Daar had Kees bijna 76 jaar op moeten wachten. De successen van Atletiek Oirschot werden compleet gemaakt door Nellie van Beers, die eerste werd in haar categorie V65.
Dit verhaal is natuurlijk niet compleet als Roel van de Ven niet genoemd zou worden. Deze talentvolle pupil van Atletiek Oirschot had alle vier voorgaande crossen van de Kempische Cross Competitie gewonnen. Deze keer werd hij op de eindstreep met miniem verschil (2 seconden) verslagen. Maar hij kan in de volgende cross (Joe Mann Bosloop) al kampioen worden en dat is een heel bijzondere prestatie. Het zou mooi zijn als er op 29 januari veel supporters mee naar Best gaan om Roel aan te moedigen.
Het was echt een mooie dag voor Atletiek Oirschot. Misschien motiveert dit meer atleten van Atletiek Oirschot om mee te gaan doen aan cross- en wegwedstrijden. In een tijd, dat bij alle verenigingen de ledenaantallen en de deelnames aan wedstrijden teruglopen, zou dat heel mooi zijn.
Foto's: Nellie van Beers (links) en Martien van de Ven en Kees Smetsers (rechts)
Zie ook bij UITSLAGEN en FOTOBOEK
Zondag 29 januari is in Best de volgende wedstrijd van de Kempische Cross Competitie, zie AGENDA
Onze vertegenwoordigers in Egmond
Vandaag was een van de mooiste wedstrijden van het jaar: de halve van Egmond. Jammer genoeg maar een magere afvaardiging uit Oirschot: Edwin van de Ven (die een mooie tijd neerzette, 1:32:10 uur), Kees Smetsers (nog maar pas hersteld van een longontsteking, werd 3e M75 in 2:17:02 uur) en Henk van Gerven (oud-lid, zelfde tijd als Kees).
Een verslag van Kees:
Edwin van de Ven rent in de storm van Egmond naar een supertijd.
Toen de 15.000 (!) deelnemers aan de halve marathon van Egmond aan Zee na de start het strand oprenden, werden ze geconfronteerd met een stormachtige wind, die hun adem afsneed. Edwin van de Ven was bij de wedstrijdlopers gestart en probeerde een plekje in de luwte te vinden. Dat moest hij wel doen, want als hij even buiten de groep liep werd hij bijna omver geblazen door de koude zuidwester. Gelukkig was het laag water en hadden de metershoge woeste golven zich teruggetrokken. Daardoor was een gedeelte van het strand hard en goed om een mooi tempo te lopen.
De recreanten, die later het strand opkwamen, hadden dat geluk niet want de wedstrijdlopers hadden het strand omgeploegd voordat ze de duinen ingingen. Edwin kon op het strand een mooi tempo van ongeveer 14 kilometer per uur lopen en toen hij het strand afliep en aan het gedeelte door de duinen begon, voelde hij met de wind in de rug dat hij kon gaan versnellen. Dat deed hij dan ook en hij “vloog” met de wind in de rug over de duinen, waarvan één een hellingspercentage van 7% had. Zijn tempo liep op naar meer dan 15 kilometer per uur.
Egmond aan Zee kwam steeds dichterbij en daar begon Edwin aan de stijging van de Bloedweg, die menig deelnemer deed zuchten. Edwin had vandaag echter vleugels en snelde naar de finish, die hij in 1.32.10 uur bereikte. Een supertijd gezien de omstandigheden, slechts een paar minuten boven zijn persoonlijk record.
Toen Edwin drie kwartier later zijn loopmaatjes Henk van Gerven en Kees Smetsers zag finishen was er bij hem nog steeds het supergevoel, dat elke hardloper heeft als hij onverwachts een heel mooie tijd heeft gelopen. Henk van Gerven was bij Kees Smetsers gebleven. De twee Bali Runners gingen samen over de finish. Vooral Kees was heel blij dat hij na zijn longontsteking eindelijk weer een lekker had kunnen “doorlopen”. Hij werd weliswaar laatste van de drie deelnemers in de categorie M75, maar ook bij hem was er een voldaan gevoel want hij had genoten van de strijd tegen de elementen, die deze halve marathon zo mooi maakt. Jammer dat er niet meer wedstrijdlopers van Atletiek Oirschot mee hadden gedaan, ze hebben echt iets moois gemist.
Het testpanel bij de nieuwjaarsreceptie
Bij de drukbezochte nieuwjaarsreceptie gaf onze voorzitter Hennie van Rijt tijdens zijn toespraak extra aandacht aan onze clubhuiscommissie, die het hele jaar door - en speciaal vandaag - voor ons klaar staat. Op de foto Joke, Thea, Miranda en Gerda. Ze hebben de worstenbroodjes gekeurd en... ze zijn lekker! Uitdelen maar!
De wedstrijdgroep werkt!
René van de Ven over de behaalde prestaties:
Samenvatting
De ene helft ziet de sportvereniging als een sociale bijeenkomst: een gelegenheid om bij te kletsen en ondertussen in meer of mindere mate sportief bezig te zijn. De andere helft ziet de sportvereniging ook echt als sport: volle bak inzet, moe worden en vooral: beter worden. De groepsindeling bij de (oudere) jeugd voorzag hier tot pakweg 3 jaar geleden niet in. Na uitvraag onder deze jeugdleden hebben we de groepsindeling gewijzigd in een wedstrijd- en recreatieve groep. Tijd voor een evaluatie. Hoe staan we er nu voor? Je leest het hieronder.
Aanpassing groepsindeling oudere jeugd: een wedstrijdgroep en een recreatieve groep
Een jaar of drie geleden zijn we gestart met een wijziging in de indeling van onze trainingsgroepen bij de oudere jeugd. Voorheen waren de groepen ingedeeld op met name leeftijd en ten dele niveau. Toen er voldoende ‘body’ was (lees: voldoende jeugdleden) ontstond de mogelijkheid om een verdeling te maken tussen een wedstrijdgerichte groep en een recreatief gerichte groep. Na uitvraag omtrent de behoeftes onder de jeugdleden zelf is de indeling aangepast naar een wedstrijdgroep en een recreatieve groep. Inmiddels zijn we zo’n drie jaar verder. Hoe staan we er nu voor? Wat hebben we bereikt?
Doelen en resultaten
De doelen waren niet alleen het prettiger maken van de trainingen voor alle betrokkenen, maar zeker ook het daadwerkelijk toeleggen op verbeteren van de prestaties. De trainingen werden professioneler en gespecificeerder, met veel meer aandacht voor technische vaardigheden en voorbereidende oefeningen. Menig jeugdlid zal zich bij diverse oefeningen hebben afgevraagd waar is dit nou toch weer goed voor?
Maar het hielp wel. De PR’s vlogen ons rond de oren en van trainers van andere, ons omringende, verenigingen kregen we complimenten over het niveau en de technische kunde van onze atleten.
Deelname aan het Nederlands Kampioenschap
Eind vorig seizoen (2021) bekeek ik de progressie en viel vooral Dylan op met zijn resultaten. Ik besloot zijn prestaties eens langs de lat van puntentelling van de meerkamp te leggen. Hij had nauwelijks zwakke onderdelen, dus ik raadde hem een meerkamp aan voor het seizoen 2022. Tijdens de winter bleek hij nog een paar grote stappen voorwaarts gezet te hebben en bij het nogmaals optellen van de punten die bij zijn prestaties hoorden dacht ik dat het mogelijk zou moeten zijn het NK te halen. In Best, midden in het seizoen, slaagde hij in die opzet ondanks een totaal mislukt verspringen en later dit seizoen, in september, werd hij keurig 13e op het Nederlands Kampioenschap Meerkamp (categorie Jongens Junioren D). Onze eerste deelnemer op dit NK sinds 1997.
Progressie bij de hele groep
De goede prestaties en vooruitgang bleven niet beperkt tot Dylan alleen. Ook Mare sprong er - vrij letterlijk - bovenuit met 1.41 m bij het hoogspringen (op onze accommodatie note bene!) als 1e jaars MJD, goed voor een 11e plek op de Nederlandse seizoensranglijst (MJD1). Bij alle atleten waren de persoonlijke records niet te tellen, ondanks het feit dat wedstrijddeelname – helaas - nog altijd achterbleef bij de verwachtingen. Gemiddeld werd er ruim 16% verbetering genoteerd op hoogspringen (komt overeen met bijna 18 cm gemiddeld per atleet), bijna 22% verbetering bij het verspringen (± 65 cm) en liefst 46% bij het speerwerpen (bijna 6 m). Hoe groot het aandeel ‘training’ hierin is, valt natuurlijk niet te zeggen. Kinderen worden van nature al elk jaar sterker, dat spreekt voor zich. Toch zijn het mooie cijfers en daar komt bij dat veel van de atleten lang niet het maximale eruit hebben gehaald én dat de echte, grootste winst hem zit in de enorme verbetering qua techniek. Dat levert namelijk de basis voor voortdurende langjarige verbetering en werkt ontzettend preventief ten aanzien van blessures.
Regionaal Trainings Centrum: nog een stap omhoog
De goede prestaties waren inmiddels ook buiten onze vereniging opgevallen. Ik werd gebeld door Joep Janssen, die ik nog kende van mijn actieve jaren. Joep is lid van atletiekvereniging Prins Hendrik in Vught en tegenwoordig hoofdtrainer van het Regionaal Trainingscentrum van deze regio van Brabant. Het RTC wil talentvolle jeugdatleten de kans bieden op (een hoger) niveau te trainen met andere talenten uit de regio. In het verleden is al gebleken dat deze aanpak succesvol kan zijn en dat het zich kunnen meten met concurrenten positief bijdraagt aan de ontwikkeling. Toen Dylan de uitnodiging kreeg heb ik hem dan ook direct geadviseerd om, indien mogelijk met het thuisfront / de thuissituatie, hiervan gebruik te maken.
Het RTC is een mooie kans voor de atleet, maar ook de trainer(s) worden niet vergeten. Als hoofdtrainer ben ik bij elke stap meegenomen in het proces, wat de samenwerking en het onderling vertrouwen erg goed doet. Bij alle trainingen mag je meekijken, er is gelegenheid tot het stellen van vragen en sparren met de RTC-trainers. De atleten blijven lid bij hun eigen vereniging, zodat geen van de clubs het idee krijgt dat de goede atleten worden weggekaapt door topclubs. Het voelt echt als een gezamenlijk initiatief om het niveau van onze regio (verder) op te krikken.
Voor Dylan persoonlijk is het een mooie kans en ik ben als hoofdtrainer dan ook erg blij dat hij die kans heeft aangegrepen en dat we – nadrukkelijk ‘we’ want we zijn als trainersgroep met z’n allen verantwoordelijk voor de kwaliteit van de trainingen – dit hebben bereikt met de drie jaar geleden gekozen aanpak. Gezien het aantal leden bevinden we ons helaas weer in een ‘laagconjunctuur’ – hopelijk maar voor even. De wedstrijdgroep heeft zijn vruchten afgeworpen. Dit blijkt niet alleen uit de PR’s / vooruitgang van de betrokken atleten of de complimenten van trainers van andere clubs, maar ook uit het feit dat vanuit het RTC al is aangegeven dat er nog ten minste twee andere atleten van onze vereniging worden gevolgd. Conclusie: de wedstrijdgroep werkt!
Wedstrijden en trainingen
Om het voorgaande met andere woorden te duiden: we vallen op en we doen het goed. Maar je kunt alleen opvallen door aansprekende resultaten te behalen en daarvoor moeten er wedstrijden worden gedaan en dat aspect van onze sport wordt helaas nog ernstig ‘tekort gedaan’. Trainingen zijn leuk, maar vergeleken met wedstrijden is het niks. Natuurlijk kost het tijd, maar is het erg om tijd te besteden aan je sport? In de huidige tijd van (veel) stilzitten met iPads, laptops of telefoons in de hand is het des te belangrijker om in te zetten op bewegen en sporten. En bij sport horen wedstrijden, zeker in een prestatiesport als atletiek die je eigenlijk nauwelijks recreatief kunt uitvoeren. Immers, rustig een beetje hoogspringen wordt dan al snel laagspringen en op je gemak sprinten is ook lastig. Op langeafstandslopen na zijn alle onderdelen explosief van aard: je bouwt op naar één ultieme krachtsexplosie om tot een maximaal resultaat te komen.
Alle bewegingen die daarbij komen kijken uitvoeren in een fractie van een seconde vergt training. Training die bestaat uit opbouw en herhaling om bewegingspatronen erin te slijpen. Het aanleren van een beweging verloopt langs de weg van onbewust fout naar bewust fout naar onbewust goed naar bewust goed en die weg is lang. Hoe hou je dan motivatie? Het antwoord is wat mij betreft: wedstrijden doen. Atletiek is bij uitstek een goed meetbare sport. Je kunt je vooruitgang dus simpel bijhouden en terugzien in je wedstrijdresultaten. En wat is nou een betere stimulans dan jezelf zien groeien en je inzet tijdens alle trainingen beloond te zien worden?
Balans en afspraken: verbeteren met een lach
Niet alles draait om presteren, ook niet in de wedstrijdgroep. Er is te allen tijde ruimte voor een grap en een lach. We willen verbeteren, maar tegelijk sporten en plezier hebben met mede-atleten / vrienden en vriendinnen. Die balans stond en staat bovenaan, zodra een van beide gaat domineren gaat de opzet niet (langer) werken, is mijn overtuiging. De afspraken werkten de afgelopen drie jaren over het algemeen goed, daarna redelijk goed. Maar we hebben gemerkt dat de afspraken de laatste maanden minder goed werken dan we zouden willen. En daarmee is de balans verschoven die noodzakelijk is voor de goede werking van de wedstrijdgroep. Dit gaat ten koste van alle betrokkenen en ook alle hiervoor genoemde ‘belangen / waarden’: plezier, verbeteren, motivatie. Misschien moet voornoemde conclusie dus worden genuanceerd: de wedstrijdgroep heeft gewerkt.
Post corona-dip?
Tijdens de corona crisis mocht er twee jaar lang (bijna) niets. Wij, net als vele verenigingen met ons, vreesden voor de gevolgen. Maar die gevolgen bleven zo goed als uit, vrijwel geen opzeggingen in de periode 2020-2021. Vreemd genoeg begon het vanaf december 2021 opzeggingen te regenen. Sporten mocht weer en het leek wel alsof iedereen het plots als een vervelende nieuwe (hernieuwde) inbreuk op de vrije tijd was gaan zien. Daarbij heeft ook te gelden dat vaak gesport wordt met enkele vriendjes of vriendinnetjes. Wanneer één daarvan er dan de brui aan geeft, volgt vaak helaas ook de rest. Hoewel vertrokken jeugdleden te betreuren valt, staat het los van de gewijzigde indeling, afgaand op de redenen van de opzeggingen die we terughoren. Helaas heeft het, samen met de hiervoor genoemde ‘verschoven balans’ binnen de wedstrijdgroep, wel tot gevolg dat het op korte termijn moeilijk zal zijn om twee aparte groepen te blijven hanteren. Dit is het lot van een (relatief) kleine vereniging en heeft ook zeker te maken met het gebrek aan een fatsoenlijke accommodatie. De jaren van hoogconjunctuur worden altijd gevolgd door mindere jaren. Dit patroon zien we al tientallen jaren en lijkt erg moeilijk om te veranderen, vooral zonder een acceptabele accommodatie.
Hoe nu verder?
De rest van de winterperiode gaan we met de jeugd verder in twee groepen, die net zoals voorheen grofweg zijn ingedeeld op leeftijd en niveau, zodat iedereen mee over kan. Dit is geen exacte wetenschap natuurlijk, maar hopelijk gaat iedereen snel zijn of haar draai vinden. Hiermee veranderen ook de trainingstijden (hierover worden ouders via de groepswhatsapp bericht) en de inhoud van de trainingen.
Misschien ontstaat er voor aanvang van het zomerseizoen 2023 hernieuwde motivatie onder een aantal jeugdleden (en ouders!) om de ingeslagen, succesvolle weg van de afgelopen drie jaar weer op te pakken. Ik zie niets liever dan succes onder onze leden in de vorm van verbetering; niets liever dan na een training alle atleten beter naar huis te zien gaan dan toen ze aankwamen een uur eerder, met een tevreden lach op het gezicht, moe maar voldaan.
Misschien ontstaat er een hechte groep recreatieve atleten die ongeacht de trainingsarbeid, ongeacht resultaten gezamenlijk plezier heeft in het bedrijven van onze mooie sport.
In beide gevallen is het goed voor onze mooie sport en onze mooie vereniging. Laten we ons daar met alle leden voor inzetten.
René van de Ven
Foto: Dylan bij onze Clubkampioenschappen Meerkamp in september 2021
