Kees Smetsers was er niet bij, maar schrijft toch een verslag 🙂Â
Het hele jaar had ik me verheugd op mijn deelname aan de Zevenheuvelenloop bij Nijmegen. Ik had van mijn loopmaatjes gehoord dat het een heel snel parcours is, dus ik had snode plannen. Een tijd van rond 1.23.00 was mijn doel. Maar een week van tevoren gooide buikgriep en keelontsteking roet in het eten. Gedesillusioneerd meldde ik mij zondagmorgen af bij de organisatie.
Mijn loopmaatjes Edwin van de Ven, Henk van den Oord en Henk van Gerven vertrokken zonder mij naar Nijmegen, waar ze op ongeveer 400 meter van de start in het centrum van Nijmegen hun auto parkeerden. Het was ijzig koud, maar een paar graden boven nul. Dat maakte het lange wachten in de startvakken er niet makkelijker op. Tijdens de eerste kilometers na de start waren de spieren nog stram en stijf van de kou, maar hoe langer het duurde hoe meer ze op temperatuur kwamen. Ik ben er niet bij geweest, maar ik hoorde van de beide Henken en Edwin wel dat het weer genieten was op het “valse plat” en de heuvels van de prachtige omgeving bij Nijmegen.
Edwin van de Ven liep een schema met kilometertijden van even boven de 4 minuten per kilometer. Hij wist dat de laatste kilometers langzaam omlaag gingen en dat hij daar nog wat tijdwinst kon boeken. In de laatste vijf kilometer gingen zijn kilometertijden naar 3.48 per kilometer en dat is bijna 16 km per uur. De eindtijd van Edwin was 1.00.23 en dat was een heel mooie prestatie, waar hij zeker tevreden mee zal zijn.
Henk van den Oord en Henk van Gerven zijn “iets” ouder als Edwin en liepen daarom natuurlijk niet zo snel als Edwin. Maar ook zij konden in de laatste 5 kilometer flink versnellen. Hun kilometertijden gingen naar 5.12 per kilometer en ze finishten in 1.27.10. Ook zij hadden genoten van deze bijzondere wedstrijd, die elk jaar een gigantisch aantal deelnemers trekt.
Volgend jaar ga ik weer een poging wagen. Ik ben dan pas 76, dus nog tijd genoeg…
Kees Smetsers
Foto: Henk (links) en Henk (rechts) met hun medaille