Een zware Night Marathon Luxembourg

Vrijdag 27 mei vertrokken Piet van Oirschot, Henk van den Oord en Henk van Gerven al vroeg naar het zuiden met als eindbestemming de stad Luxemburg. Daar zouden ze de halve “nachtmarathon” van Luxemburg gaan lopen. Voor Piet van Oirschot was het de eerste keer na vier lange jaren dat hij weer een wedstrijd zou gaan lopen en daarom werd besloten om tijdens de wedstrijd bij elkaar te blijven.

Voordat de startnummers zouden worden afgehaald werd eerst een stop gemaakt in het bijzondere natuurgebied “Klein Zwitserland”. In het Müllerthal, dichtbij de grens met Duitsland, werd een wandeling gemaakt tussen de indrukwekkende rotsformaties en kloven, die daar in de schilderachtige omgeving zijn te vinden. Daarna ging de reis verder naar de stad Luxemburg, waar de startnummers werden afgehaald. Henk van den Oord zou met het startnummer van Kees Smetsers lopen, want die kon tot zijn grote spijt wegens een rugblessure niet meedoen.

De start was op zaterdagavond om 19.00 uur en zou nagenoeg helemaal door het centrum van de stad lopen. Voor de start was er nog een ontmoeting met Henry van der Schoot, die de hele marathon ging lopen. Ondanks dat de avond al was gevallen was de temperatuur nog aangenaam en het talrijke publiek maakte van deze wedstrijd een echt feest voor de deelnemers. Langs het hele parcours stonden de toeschouwers rijen dik en overal was er muziek. Piet, Henk, Henk en Henry genoten enorm van deze unieke sfeer.

De finish in een grote hal vol juichende toeschouwers was echt de kers op de taart, die de vermoeienissen van de tweede helft van deze wedstrijd deden vergeten. Het was een geweldige belevenis voor de ongeveer 17.000 deelnemers, die in een kakofonie van geluid over de finish gingen.

Deze wedstrijd was geen wedstrijd om een supertijd te lopen, het was een wedstrijd om te genieten van de bijzondere sfeer. Op weg naar huis, een dag later, kwamen de mooie momenten van deze “nachtmarathon” nog vaak voorbij. Dat is het mooie van hardlopen, ook al win je niet, ook al loop je geen persoonlijk record, ook al heb je het tijdens de wedstrijd zwaar gehad, ook al heb je af moeten zien: wat overblijft is de herinnering aan alle mooie momenten en de voldoening dat je weer een (halve) marathon tot een goed einde hebt gebracht…

Foto (Henk van Gerven): Piet, Henry en Henk voor de start in Luxemburg