Het eerste weekend van juli zijn niet alleen de kermisklanten in Best te vinden, ook organiseert Av GM dan de jaarlijkse meerkampen. Vanuit AV Oirschot was er eindelijk weer eens deelname. Dylan Wichman en Bram Gerritsen namen deel bij de jongens junioren D.
Voor beiden het meerkamp-debuut, dus er was duidelijk enige nevositeit. Bram is net over van de A pupillen en dus 1e jaars junior D. Een meerkamp bij de junioren is toch wat anders dan een pupillen wedstrijdje: het is 2 dagen alles uit de kast op 7 verschillende onderdelen. Als verse 1e jaars junior is het een stevige inspanning, maar Bram volbracht ze alle 7 en behaalde 4 PR’s: de 80m (12.82), de 80m horden (17.32), het kogelstoten (4.98) en natuurlijk een puntentotaal op de meerkamp van 1792. Met name erg knap was zijn hordenrace**, want als pupil is dat nog geen officieel onderdeel en dan sta je als 1e jaars D toch ineens tegen flink hoge ‘hekken’ aan te kijken. Maar Bram had duidelijk ‘ginne schrik’ en zonder enige aarzeling vloog ie als derde van zijn serie over de eindstreep! Het volbrengen van de volledige meerkamp was overigens des te knapper als je ook nog weet dat hij zijn knie wat blesseerde bij het hoogspringen (net na horden op dag 2) en daardoor al vroeg dat onderdeel moest staken. De afsluitende 1000m was daardoor en doordat het toch al twee slopende dagen zijn erg zwaar, maar de eindsprint liet zien dat er zeker nog meer in het vat zit, later dit jaar of als 2e jaars!
Bij Dylan stond er nog meer op het spel. Coach René had zijn eerdere prestaties eens geanalyseerd en concludeerde dat hij eigenlijk op alle onderdelen bij de (sub)top scoort. En tel je dan de punten die horen bij die prestaties op, dan kom je -in theorie dus- hoog in de Nederlandse ranglijsten van 2022. Elk jaar wordt in september het NK Meerkamp voor CD-junioren georganiseerd. Het is uberhaupt al bijzonder wanneer een lid van onze nog altijd relatief jonge en -landelijk gezien- kleine vereniging zoiets bereikt, maar zeker wanneer je dus ook nog weet dat het ook Dylan’s eerste meerkamp was. Uniek is het niet, maar we moeten wel ver terug. Liefst 25 jaar, in 1997 dus, namen Rudy van Belkom en coach René zelf deel aan het NK. Je kunt enkel deelnemen als je hiervoor wordt uitgenodigd door de Atletiekunie en dat is doorgaans de top 18 van de ranglijst. Gemiddeld genomen is zo’n 3600 punten genoeg en dat zou erin moeten zitten.
De 80m is het eerste onderdeel en dat leverde direct een dik PR op van 10.90 sec (4e plaats op de AVO allertijden ranglijst, hierna afgekort als “AT”). Daarna kwam het verspringen. Dat viel even tegen. Ongeldig, een sprong met het verkeerde been van slechts 3.72m en -helaas- nog eens ongeldig. Meer dan 80cm onder zijn PR en zo’n 180 punten minder dan vooraf gehoopt. Een leermomentje en ook is duidelijk dat een constante aanloop er nog niet helemaal in zit. Iets om aan te werken, maar ook goed om te weten dat er nog veel meer in zit. Dag 1 werd afgesloten met een degelijke 31.30m bij het speerwerpen. Goede prestaties, maar er was flinke concurrentie: plek 7 na dag 1. Op het openingsnummer van dag 2, de 80m horden ging het ook bij Dylan erg goed. Alles in 3-pas en een dik PR van 14.25 sec (2e AT). Toen weer springen, maar nu hoog en inderdaad: hoog! Met 1.47m alweer een dik PR (8e AT) en de 1.52m werd maar nipt gemist. Op kogel net geen PR, maar een degelijke 9.85m. En toen de angstaanjagende 1000m. Nadrukkelijk niet Dylan’s favoriete onderdeel, maar hij draaide nog steeds mee rond de 5e plek dus toen het startschot klonk ging hij als een speer achter zijn concurrenten aan. Die hadden echter wel allemaal een stuk betere records staan, maar Dylan hield knap stand en verbeterde daardoor -schrik niet- zijn 1000m PR in één klap met 23 (!) seconden, van 3.40 naar 3.17 min (7e AT)! De eindscore: een 6e plaats met 3652 punten (7e AT). Op dit moment goed voor plek 14 op de Nederlandse ranglijst, dus nu maar hopen dat het genoeg is! In elk geval een hele knappe prestatie met nog voldoende ruimte voor verbetering en wat zou het halen van het NK een mooie beloning zijn!
** Zie foto’s, gebroederlijk naast elkaar bij de start op foto 1 en Bram net over de laatste horde op foto 2. Dylan is rechts op de foto de finishlijn al gepasseerd.