We hebben tijdelijk geen of weinig NIEUWS, UITSLAGEN, FOTO’s, AGENDA en CLUBRECORDS. Om de bezoekers van onze website vast te houden maken we er toch iets van…
Lees de échte corona-ervaring van Jolanda:
Wat was ik blij dat we vanaf 17 mei weer met de club mochten lopen! Met veel plezier weer aan de recreantentraining begonnen van zondag en woensdag. ’s Zondags lekker gelopen en op woensdag met groep 3/4 mee. Daar zaten tot mijn “schrik” alleen groep 4 lopers in die avond. Nou, dacht ik, dat moet wel lukken. Ik had tijdens de lockdown goed doorgetraind in mijn eentje, dus ik ging ervoor! Bekaf kwam ik ’s avonds thuis. Was het misschien toch net te hard gegaan, dat losse zand op de hei niet meer gewend? Of toch te warm? Teveel gebuurt?
De volgende dag was het Hemelvaart, gezellig samen met een vriendin gaan wandelen. Door al ons geklets tikten we 14 km aan, best ver voor ons doen. De volgende dag spierpijn in mijn heupen en bovenbenen. Toch te veel gedaan? Zaterdags werd de spierpijn erger en trok naar mijn rug. Zondag maar niet gaan lopen, dat haalt niks uit dacht ik. De hele dag ellendig en toen bleek ik ook nog koorts te hebben.
Maandagochtend maar meteen de huisarts gebeld en die adviseerde een corona test te laten doen. Dinsdagochtend uitslag: POSITIEF
Je hoort natuurlijk overal de verhalen over mensen die benauwd zijn en veel moeten hoesten en niezen. Dat was bij mij niet het geval. Ik was wel heel snel moe (vooral hele zware benen), lusteloos maar de koorts was na 2 dagen weg. Daarna nog een paar dagen geen reuk en smaak maar voor de verdere rest viel het wel mee.
Na een kleine 2 weken mocht ik weer naar buiten en ben ik met wandelen begonnen om mijn conditie weer op peil te brengen. Eerste rondje 2,5 km, mijn god, wat een opgave. Voor mijn gevoel kwam ik niet vooruit en vanaf mijn knieën naar mijn voeten had ik het idee dat ik ‘zwabber’ benen had. Maar goed, toch elke dag gegaan en proberen om steeds een stukje verder te komen.
Op vrijdagochtend 12 juni ging ik een rondje van 5 km wandelen. Achteraf niet zo heel verstandig. De laatste kilometer was ik zo moe dat ik mijn ogen niet meer open kon houden. Ik had er meer dan een uur over gedaan en ben thuis aangekomen op de bank geploft en heb een halve dag nodig gehad om hiervan bij te komen.
De dagen daarna kreeg ik nog wat last tussen mijn schouderbladen Toch maar weer naar de huisarts geweest. Die hoorde nog wat gerommel op mijn longen en schreef een antibioticakuurtje voor. Na een paar dagen voelde ik me ineens een heel stuk beter. Nu ben ik weer begonnen met halve dagen te werken. Dat valt nog wel tegen. Ben ook benieuwd hoe het de komende dagen zal gaan als alle antibiotica uit mijn lijf is. We wachten het maar af. Ik wacht nog even met hardlopen. Eerst maar eens een fatsoenlijk stuk kunnen wandelen in een redelijk tempo.
Al met al mag ik niet mopperen, als je al die vervelende verhalen hoort over mensen op de ic’s. Maar ik ben er nog niet en ik hoop dat het allemaal weer helemaal goed komt, al zal het wel wat tijd kosten.
Hierbij wil ik iedereen bedanken die op welke manier dan ook belangstelling heeft getoond tijdens mijn ziek zijn! Heel erg lief.
Hou het gezond en hopelijk heel snel tot ziens. Groetjes Jolanda van der Heijden.
Foto: Een van de laatste trainingen met Jolanda voor ze ziek werd. Ze loopt voorop, naast trainer Jan Swaans.
Heb jij ook wat te vertellen over corona en je sport? Stuur je verhaal (kort!) en als het kan een foto (liggend formaat!) naar promotie@atletiekoirschot.nl
Als de redactie het ook leuk of verschrikkelijk vindt plaatsen we het op deze website.